SUN { Season 1 }

SUN { 59 }

ေဝယံ အိပ္ရာမွ နိုးေတာ့ အခ်ိန္က ေနာက္က်ေနခဲ့ၿပီ။
    
သို႔ေသာ္ ခ်စ္ရသူႏွင့္ ျပန္လည္ သင့္ျမတ္ၿပီး ရင္ဖိုစရာ ေကာင္းသည့္ ည တစ္ညကို ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ ရခဲ့တာေၾကာင့္ စိတ္ထဲမွာ ၾကည္ႏူး ေအးခ်မ္းေန၏။ ႏႈတ္ခမ္းမ်ားကပါ ထိန္းမရေအာင္ မခို႔တရို႔ ၿပဳံးမိေနသည္။

ေဝယံ မ်က္ႏွာသစ္ၿပီး ေအာက္ထပ္ကို ဆင္းသြားေတာ့ ထမင္းစားခန္းမွာ အိမ္အကူမ်ား ျပင္ဆင္ထားသည့္ မနက္စာပင္ အဆင္သင့္ ျဖစ္ေနၿပီ။ ေနမင္းႀကီးကို ထမင္းစားပြဲမွာ အာကာဟိန္းထက္ႏွင့္ စကားေျပာေနတာ ေတြ႕ရ၏။

ေဝယံ အံ့ၾသသြားသည္။

"ဒီစားေသာက္ဆိုင္ဆို ဘယ္လိုလဲ၊ ညျမင္ကြင္း ေကာင္းတယ္၊ တိတ္ဆိတ္ၿပီး လူ ရွင္းတယ္"

"အင္း . . မဆိုးဘူးဘဲ၊ ဒါေပမယ့္ . . အျပင္အဆင္က ရိုးလြန္းေနတယ္၊ ဆိုင္ မန္ေနဂ်ာနဲ႕ တစ္ခ်က္ ညွိၿပီး နည္းနည္းေလာက္ ဖန္တီးၾကည့္ရင္ ေကာင္းမလား၊ ဖန္ကန္ထဲမွာ အလွေမြး ငါး ထည့္တာ ျဖစ္ျဖစ္ . . ၊ ပန္းေတြနဲ႕ အလွဆင္တာ ျဖစ္ျဖစ္ . ."

ႏွစ္ေယာက္သားမွာ ပူးပူးကပ္ကပ္။
ရန္လိုျခင္း မရွိ။ အေပးအယူ မွ်ေနၾကသည္။    
   
"ေယာက်ာ္းေလးက ပန္းနဲ႕ သင့္ေတာ္ပါ့မလား၊ ေဝယံက ပန္း ႀကိဳက္မွန္း ငါ သိေပမယ့္ . . အား"

ေနသူရိန္မင္းခန႔္ စကား ဆက္ေျပာေနသည့္ အာကာဟိန္းထက္ ေျခေထာက္ကို မသိမသာ ျဖတ္ကန္လိုက္သည္။ ေဝယံ လာေနတာကို မ်က္လုံးေထာင့္မွ ဖ်တ္ခနဲ ျမင္လိုက္ရတာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ သူတို႔ ေဆြးေႏြးေနသည့္ အေၾကာင္းအရာတို႔ကို ေဝယံ သိလို႔ မျဖစ္။

သို႔ေသာ္ အာကာဟိန္းထက္မွာ တကယ္ နာသြားရသည္။

"ဘာေတြ ေျပာေနၾကတာလဲ"

ထမင္းစားပြဲတြင္ ေဝယံ ဝင္ထိုင္လာသည္။ ေဝယံက ေနသူရိန္မင္းခန႔္ႏွင့္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ေနရာတြင္ ထိုင္ျခင္း ျဖစ္သည္။။ အာကာဟိန္းထက္က သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္ အလယ္မွာ။

"ဘာမွ ေထြေထြထူးထူး မဟုတ္ပါဘူး"

ေနသူရိန္မင္းခန႔္ ေျဖလိုက္သည္။

"ဟုတ္လို႔လား၊ ၾကည့္ရတာေတာ့ ငါ မသိသင့္တဲ့ အေၾကာင္းအရာ တစ္ခုခုကို ေျပာေနၾကသလိုပဲ၊ မဟုတ္မွလြဲေရာ . . ငါ့မေကာင္းေၾကာင္းေတြမ်ား ေျပာေနၾကတာလား"