SUN { Season 1 }

SUN { 3 }

တိတ္ဆိတ္ေနေသာ စာၾကည့္တိုက္၏ ေခ်ာင္က်ေသာ စာဖတ္ခန္းငယ္ တစ္ခုတြင္ ေဝယံေအာင္ ရွိေနသည္။ ေလးေထာင့္က်ေသာ စားပြဲေပၚတြင္ အစုလိုက္ ထပ္ထားေသာ ဗဟုသုတရဖြယ္ စာအုပ္မ်ားက အပုံလိုက္။

တျခားကေလးမ်ားႏွင့္ မတူ တစ္မူ ထူးျခားေသာ ေဝယံက ကစားစရာႏွင့္ သူငယ္ခ်င္းမ်ားထက္ စာအုပ္မ်ားကို ပိုမို ခင္တြယ္သည္။ သူ႕အတြက္ သူငယ္ခ်င္း မလိုအပ္ခဲ့သလို ယခုလို အလယ္တန္း ေရာက္လာသည္အထိ ကစားေဖာ္၊ ကစားဖက္လည္း မထားခဲ့။ ေက်ာင္း အားလပ္ခ်ိန္မ်ားတြင္ စာအုပ္ ဖတ္သည္ကသာ သူ႕အတြက္ ေပ်ာ္စရာ ျဖစ္ေနေတာ့သည္။

သို႔ေပမယ့္ စာေပႏွင့္ နီးစပ္ေသာ ေဝယံက စိတ္ထား ႏူးညံ့သေလာက္ ႏွလုံးသား တစ္စုံကေတာ့ ေႏြးေထြးဖို႔ ခက္ခဲေနခဲ့သည္။

အတန္းထဲက ေကာင္ေလးမ်ားထက္ သာလြန္စြာ ခ်စ္စရာ ေကာင္းေနေသာ ေဝယံ့ ပုံစံေၾကာင့္ ေကာင္မေလးမ်ားက အထူး စိတ္ဝင္စားၾကသလို မထူးဆန္းစြာ ေကာင္ေလးမ်ားက မေက်နပ္ၾက။

သို႔ေပမယ့္ ေဝယံကေတာ့ ဘာမွ မခံစားရသလို ခံစားခ်က္ မဲ့သည္။ ခ်ီးက်ဴးသည္ ျဖစ္ေစ၊ ကဲ့ရဲ႕သည္ ျဖစ္ေစ ေနၿမဲအတိုင္းသာ ေနသည္။ ထို႔အတြက္ လူ မုန္းမ်ားသည္။ သို႔ရာတြင္ သူ မမႈ။ ထိုအခ်ိန္တိုင္း သူ ေျပာတတ္သည့္ စကား တစ္ခြန္းသာ ရွိသည္။

"ဒီတိုင္းေလးပဲ ေကာင္းပါတယ္"

ဘာအတြက္ ေျပာသည္ကိုေတာ့
သူကိုယ္တိုင္က လြဲ၍ မည္သူမွ သိနိုင္မည္ မဟုတ္ေပ။

စာအုပ္ထဲ အာ႐ုံစိုက္ကာ မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္သည္အထိ စာမ်ားကို စူးစိုက္ ဖတ္ေနသျဖင့္ မ်က္ရိုးမ်ားႏွင့္ မ်က္လုံးအိမ္မ်ား ေညာင္းလာသည္။ သက္ျပင္းခ်ကာ စားပြဲေပၚက အထပ္လိုက္ ပုံေနေသာ စာအုပ္ေတြကို ေဝယံ ၾကည့္လိုက္သည္။
    
စာဖတ္ျခင္းသည္ ေရခ်ိဳးလွ်င္ တားဆီး မရေအာင္ စီးဆင္းသြားတတ္ေသာ ေရႏွင့္ တူေပမယ့္ ခႏၶာကိုယ္ကို သန႔္ရွင္းေစနိုင္စြမ္း ရွိသည္။ ထိုသေဘာတရားကို သူ နားလည္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေဝယံ စာဖတ္ပါက သူမ်ားတကာလို ၿပီးၿပီးေရာ မဖတ္တတ္။ ဦးေႏွာက္ထဲ စြဲေနေအာင္အထိ ဖတ္သလို အမ်ိဳးအစား စုံလင္ေအာင္ပါ ရွာဖတ္တတ္သည္။