SUN { Season 1 }

SUN { 8 }

အခန္းတြင္းသို႔ ေနသူရိန္မင္းခန႔္ ဝင္လိုက္တာႏွင့္ ေရခ်ိဳးခန္းမွ ေရက်သံ ၾကားရသည္။ သန႔္ရွင္းမႈကို အလြန္ အေလးထား၍ ေဝယံ တစ္ေယာက္ ညနက္ႀကီးမွာ ေရခ်ိဳးေနတာပဲ ျဖစ္သည္။ စိတ္မခ်တာမို႔ ေရခ်ိဳးခန္းဆီ သြားကာ တံခါး ေခါက္ၿပီး သတိေပးရသည္။

"ယံ အၾကာႀကီး ေရမခ်ိဳးနဲ႕ေနာ္၊ ဖ်ားမယ္"

ဘာဘာညာညာ မေျပာ။ " ေအး " ဟူ၍သာ ခြန္းတုံ႕ျပန္သည္။ တစ္လုံးတည္း ဆိုေပမယ့္ သူ ေျပာသည့္ စကားကို နားေထာင္လိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္။ ေက်နပ္ ေရာင့္ရဲနိုင္ပါသည္။

က်န္းမာေရးႏွင့္ ပတ္သက္လာပါက ေဝယံဟာ ေနသူရိန္မင္းခန႔္လို မဟုတ္။ ခ်ဴခ်ာသည္။ ဆရာဝန္ ျဖစ္ခဲ့ေသာ ေဒၚစႏၵာခင္ပင္ ကုလို႔ မနိုင္သည္အထိ နာဖ်ားလြယ္သည္။ ဖ်ားၿပီ ဆိုလွ်င္လည္း အားေဆး အမ်ိဳးမ်ိဳး တိုက္ကာ မ်က္စိ ေအာက္က အေပ်ာက္ မခံ ေစာင့္ေရွာက္ရသည္။ ထိုအခ်ိန္မ်ားဆို ေဝယံ့ ပုံစံက မိခင္ ေထြးဥ ယုယခ်င္စရာ ျဖဴျဖဴေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ေလး ျဖစ္ေနတတ္သည္။

အစားအေသာက္ႏွင့္ ပတ္သက္ပါက ပိုၿပီး ပူပန္ရသည္။ အစကတည္းက အစား မမက္သည့္ သူ ျဖစ္တာမို႔ အစား ေ႐ြးသည္။ ဆန္ျပဳတ္ဆို နည္းနည္းေလးမွ မႀကိဳက္။ ဘယ္ေလာက္ ေခ်ာ့ တိုက္တိုက္ လွည့္ေတာင္ မၾကည့္။ ေဒၚစႏၵာခင္ လက္ျမႇောက္ အရႈံး ေပးရသည္အထိ ေခါင္းမာသည္။

ေဆးထိုး၊ ေဆး ေသာက္ မေၾကာက္၍သာ ေတာ္ေသးသည္ ဟု ေျပာရမည္။ ဒါလည္း မဆိုး။ အက်င့္ေကာင္း တစ္ခု ျဖစ္သည္။

လူ ဆိုတာ အေကာင္း၊ အဆိုး ဒြန္တြဲေနသလို။ ေဝယံ့မွာ ေကာင္းတာေတြခ်ည္း ရွိေနတာေတာ့ မဟုတ္။ မေကာင္းသည့္ အက်င့္မ်ားလည္း ရွိသည္။

မေကာင္းတာက တျခား မဟုတ္။ အခုလို ညနက္မွ ေရ ထခ်ိဳးတတ္သည့္ အက်င့္ ျဖစ္သည္။ ေျပာလို႔ မရ။ နားေထာင္မႈလည္း မရွိ။ အသန႔္အျပန႔္ ႀကိဳက္လြန္းသည့္ ေရာဂါေၾကာင့္ ဘယ္ေန႕ ေနမေကာင္း ျဖစ္မလဲ ေတြးပူရင္း ေဒၚစႏၵာခင္ႏွင့္ ေနသူရိန္မင္းခန႔္ခင္ဗ်ာ ရင္ တမမ ျဖစ္ေနရသည္။

"ယံ ဘယ္လဲ"

"အိပ္ခါနီး ေမ့ကို သြားကန္ေတာ့မလို႔"