SUN { Season 1 }

Unicode - 58

မှောင်ရီပျိုးစ ညနေခင်း အချိန်။

ပြာလဲ့လဲ့ ကောင်းကင်မှာ ခရမ်းနုရောင် တိမ်တိုက်တို့ အရောင် တောက်နေသည်။ နေရောင်မှာ လုံးဝ ပျောက်ကွယ်သွားသည်တော့ မဟုတ်။ အလင်း မှိန်မှိန် ထွန်းလင်းပေးထားသည်။ မိုးကုပ်စက်ဝိုင်း ဟိုးအလွန်မှာ ပန်းနုရောင် တိမ်ဆုပ်တို့ကို လှမ်းမြင်ရ၏။

"မင်းရဲ့ ပန်းချီမှာ အရေးကြီးတာ တစ်ခု လိုနေတယ်၊ အိမ်စာက နေဝင်ချိန် မဟုတ်လား၊ နေလုံးကြီး ကျန်ခဲ့လို့ မဖြစ်ဘူးလေ"

အာကာဟိန်းထက် နန်းယုဝေ၏ ပန်းချီကားကို စိတ်ရှည်လက်ရှည် ကြည့်ရင်း အသိပေး၏။

"ဟုတ်ပါရဲ့ . . ၊ နန်း မေ့သွားလို့ပါနော်"

အာကာဟိန်းထက် အိပ်ခန်းတွင်းမှ စာရေး စားပွဲထက်တွင် နန်းယု ပန်းချီ ဆွဲနေသည့်အခါ သူက သူမ ဘေး ကုလားထိုင်တွင် ထိုင်လျက် ရှိနေခဲ့သည်။ အိပ်ခန်း တံခါးကိုဖြင့် ဖွင့်ဟထား၏။
    
ကျောင်း အိမ်စာ ဖြစ်သည့် နေဝင်ချိန် ပန်းချီကားကို ရေးဆွဲရာတွင် ကူညီ သင်ပြပေးဖို့ အာကာဟိန်းထက်ကို နန်းယု ပူဆာခဲ့သည်။ တကယ်တော့ ပန်းချီ ရေးဖို့က သူမအတွက် သိပ်ပြီး မခက်။ နီးနီးကပ်ကပ် နေချင်၍ အကြံအဖန် လုပ်ထားတာပဲ ဖြစ်၏။

"မင်း လက်ရာကို ကြည့်ရတာ . . အခုမှ ပန်းချီ စဆွဲဖူးတဲ့ သူငယ်နှပ်စားလေးနဲ့လည်း မတူပါဘူး၊ ထူးချွန် အဆင့်ပဲ၊ မဟုတ်မှလွဲရော . ."

သံသယ လေသံဖြင့် ခပ်ဆဆ ပြောလာသည့် အာကာဟိန်းထက် စကားကြောင့် နန်းယု အသက် ခိုးရှူမိသွားသည်။
    
"ဝါသနာက ပန်းချီ ဆွဲတာလား"

"အိုး . . မဟုတ်ပါဘူး"

တော်သေးတာပေါ့။
သူမ ခပ်ပြုံးပြုံး ရယ်မိသွားသည်။

"ဝါသနာက ဦးကို ချစ်တာပါ"

အာကာဟိန်းထက် နန်းယုကို ငဲ့ကြည့်နေရာမှ အံ့သြသော မျက်လုံးများဖြင့် မပွင့်တပွင့် ပြုံးသည်။ ဒီတုံ့ပြန်မှုက သူမ ထင်ထားသော အခြေအနေထက် နည်းနည်းတော့ ကွဲသည်။
    
သူမ အားမရ။
    
"ဒါဖြင့် ရည်မှန်းချက်ကရော . ."