SUN { Season 1 }

Prologue

ပူျပင္းေသာ ေႏြ မနက္ခင္း၏ ေရာင္ျခည္သည္ တိတ္ဆိတ္ေသာ အ႐ုဏ္ဦး၏ တိမ္ထုေၾကာင့္ ထြန္းလင္းစြာ မေတာက္ပနိုင္ေသး။ အစာရွာ ဌက္ငယ္ တခ်ိဳ႕၏ ေတးဆိုသံ ခပ္တိုးတိုးကိုေတာ့ အေရွ႕ ေလျပည္၏ တြန္းပို႔မႈေၾကာင့္ ေစ့ထားသည့္ ျပတင္းတံခါးမွ သာယာ ၿငိမ့္ေညာင္းစြာ ၾကားေနရသည္။

"သားသား ထေတာ့ . ."

ခုတင္ ျဖဴလႊလႊထက္ ဖေယာင္း႐ုပ္ေလး အလား အိပ္ေမာက်ေနသည့္ ' ေဝယံေအာင္ ' ကို မိခင္ျဖစ္သူ ေဒၚစႏၵာခင္က နဖူးကို ခပ္ဖြဖြ နမ္းၿပီး ႏွိုးလိုက္သည္။

ဒီေန႕က ေက်ာင္းပိတ္ရက္ ျဖစ္တာမို႔ ေဝယံ မထခ်င္ ျဖစ္ေနသည္။ မ်က္လုံးမ်ားကလည္း စိတ္ဆႏၵကို မလြန္ဆန္နိုင္ၾက။ အိပ္မႈန္စုံမႊား ျဖစ္ေနေသာ သူ႕ကို ေဒၚစႏၵာခင္ ဆြဲထူၿပီး ေရခ်ိဳးခန္းထဲ တြန္းပို႔သျဖင့္ ေဝယံ တစ္ေယာက္ မနက္ခင္း အမႈကိစၥကို မတတ္သာဘဲ ျပင္ဆင္ရေတာ့သည္။

ေရခ်ိဳးခန္းမွ ျပန္ထြက္လာခ်ိန္ လူ မရွိတာ ၾကာၿပီ ျဖစ္ေသာ ေဘးက ၿခံဝန္းႀကီးဆီမွ ဆူဆူညံညံ အသံေတြကို ထူးဆန္းစြာ ေဝယံ ၾကားလိုက္ရသည္။ ေဒၚစႏၵာခင္ ေျပာထားဖူးသည့္ ကိစၥ တစ္ခုကို သူ ႐ုတ္တရက္ သတိရသြားသည္။ ၾကည့္ရတာ ဖခင္ ဦးေဝယံဟိန္း၏ လုပ္ငန္းတြဲဖက္ ျဖစ္႐ုံမက သူငယ္ခ်င္းပါ ျဖစ္ေသာ ဦးေနမင္းခန႔္ မိသားစု အိမ္ ေျပာင္းလာၾကတာပဲ ျဖစ္ရမည္။

စိုေနေသာ ဆံပင္တို႔ကို မ်က္ႏွာသုတ္ ပဝါႏွင့္ သုတ္ရင္း ဝရန္တာကို ထြက္ကာ ေဘးၿခံကို ေဝယံ လွမ္းၾကည့္လိုက္သည္။ အေပၚထပ္ ဝရန္တာမွ ၾကည့္ပါက ၿခံဝန္း တစ္ခုလုံးကို စီးမိုး ျမင္ရ၏။

မႏၲေလးၿမိဳ႕၏ သိပၸံ လမ္းမႀကီးေပၚတြင္ တည္ရွိေသာ ႏွစ္ထပ္တိုက္ အေဆာက္အဦးႀကီးမွာ ခမ္းနားေသာ ဗိသုကာ လက္ရာေတြျဖင့္ ေဆာက္လုပ္ထားျခင္း ျဖစ္သည္။ ထို႔အတူ ေဝယံတို႔ အိမ္ႀကီးႏွင့္ ဆင္ဆင္တူစြာ ရွိေနေသးသည္။

ေခါင္မိုးရွိ အုတ္ႂကြပ္မ်ားကသာ တစ္ခုတည္းေသာ ဆန႔္က်င္ဘက္ အသြင္ အနီေရာင္ႏွင့္ အျပာေရာင္ အျဖစ္ တည္ရွိၿပီး ပူျပင္းေသာ ေနဒဏ္ကို အျပင္းအထန္ ကာကြယ္ေနၾကသည္။