SUN { Season 1 }

SUN { 41 }

နံနက္ခင္း၏ ျပာလြင္ေသာ ေကာင္းကင္ထက္မွာ အျဖဴေရာင္ ျမဴခိုးေငြ႕မ်ား လြင့္ေမ်ာေနၾကသည္။ အျမင့္ေပ သုံးေသာင္း ဆိုေပမယ့္ တိမ္ကေတာ့ တိမ္ပါပဲ။
    
အရွိန္ျပင္းစြာ ပ်ံသန္းေနသည့္ ေလယာဥ္ အျပင္မွာ ေကာင္းကင္က အျပာသက္သက္ ျဖစ္သည္။ တိမ္စုပ္တိမ္စိုင္တို႔ကို ဟိုးခပ္လွမ္းလွမ္းမွာ အမွ်င္လိုက္ က်ဲက်ဲပါးပါး ျမင္ရသည္။

ျပတင္းမွန္မွ ျမင္ရသည့္ ျမင္ကြင္းကို စိုက္ၾကည့္ေနရင္းမွ ေနသူရိန္မင္းခန႔္ အၾကည့္ လႊဲလိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ လက္ထဲမွာ ရွိေနသည့္ ဖိတ္စာကဒ္ လွလွေလးကို ေငးၾကည့္မိသည္။

အနီေရာင္ ဖိတ္စာကဒ္ဟာ ေသေသသပ္သပ္ႏွင့္ တ႐ုတ္ ရိုးရာအတိုင္း ဂ႐ုတစိုက္ ဖန္တီးထားမွန္း သိသာလွသည္။ အထဲတြင္ နဂါး ႐ုပ္ပုံတို႔ကို ပန္းထိုးထားေသး၏။ ေမႊးရနံ႕ သင္းသင္းေလးပါ သင္းပ်ံ့လ်က္ ရွိသည္။

ဖိတ္စာကဒ္ ေနာက္ေက်ာတြင္ စာသား တစ္ခု။

ရွင္ ေျပာတဲ့ ခပ္တုံးတုံး မိန္းမကေလ
ေယာက်ာ္း တစ္ေယာက္ရဲ႕ ဘဝကို အပိုင္ ယူနိုင္ခဲ့ၿပီ။

ေဖာင္တိန္ျဖင့္ ေရးထားသည့္ ခပ္ေသာ့ေသာ့ လက္ေရးမ်ား ျဖစ္သည္။ ဂ်ပန္အထိ တကူးတက လွမ္းဖိတ္ပုံေထာက္ သူမ ၾကည့္ရတာ ေနသူရိန္မင္းခန႔္အား သိပ္ကို အနိုင္ပိုင္းခ်င္ ပုံ ရသည္။
    
"ေတာ္ေတာ္ အျမင္ကတ္စရာေကာင္းတဲ့ ဖိတ္ၾကားမႈပဲ"

ဖိတ္စာကဒ္ကို လွန္ၿပီး သတို႔သား နာမည္ကို ဖတ္ၾကည့္ၿပီး ေနာက္မွာ ေနသူရိန္မင္းခန႔္ အသက္မဲ့စြာ ၿပဳံးလိုက္မိသည္။

ဝန္ခံရပါက ဖိတ္စာ ရရခ်င္း ေႏြလယ္ေခါင္မွာ မိုးႀကိဳး ပစ္ခံလိုက္ရသလို ေနသူရိန္မင္းခန႔္ တုန္လႈပ္သြားခဲ့သည္။ စိတ္ထဲ ေနစရာ မရွိေအာင္ ထိတ္လန႔္သြားေပမယ့္ မျဖစ္နိုင္ေၾကာင္း မ်က္စိစုံမွိတ္ ယုံခ်င္ခဲ့သည္။ ေခါင္းကို တြင္တြင္ခါၿပီး မျဖစ္နိုင္ေၾကာင္း ျငင္းဆန္ခ်င္ခဲ့သည္။
    
သို႔ေသာ္ လက္ထပ္ပြဲက အမွန္ပဲ ျဖစ္သည္။ နိုဝင္ဘာလ၏ ပထမဆုံး အပတ္။ လာမယ့္ ခုနစ္ ရက္ေန႕မွာ လက္ထပ္ပြဲ က်င္းပမည္က အစစ္အမွန္ပဲ ျဖစ္သည္။ လက္ထဲမွ အနီေရာင္ ဖိတ္စာကဒ္ကို လုံးေခ်ၿပီး ေနသူရိန္မင္းခန႔္ စိတ္ေမာစြာ ေလယာဥ္ ခုံမွာ မွီလိုက္မိသည္။
    
လြန္ခဲ့ေသာ တစ္ႏွစ္က စၿပီး ေျပာင္းလဲသြားသည့္ ေဝယံ၏ အျပဳအမူေတြကို သူ သတိထားခဲ့ဖို႔ ေကာင္းသည္။ ႏွစ္ေယာက္ၾကားမွာ အဆက္အသြယ္ မရွိသေလာက္ စိမ္းကားသြားသည့္ ဆက္ဆံေရးေတြ။ ဖုန္း ေခၚပါက ေရွာင္ေနသည့္ အေျခအေနေတြ။ ယခင္လို ၾကည္ၾကည္ႏူးႏူး စကားေျပာဖို႔ ေနေနသာသာ သာေၾကာင္း မာေၾကာင္း ေမးဖို႔ပင္ အေျခအေနက ခက္ခဲခဲ့သည္။
    
ပို ဆိုးတာက ျမတ္နိုးသည္၊ လြမ္းသည္တို႔ကို စိတ္ကူးထဲသာ ေနသူရိန္မင္းခန႔္ ၾကားခြင့္ ရွိေတာ့သည္။ ေဝယံ လုံးလုံး မေျပာခဲ့။ တကယ္ဆို ေက်ာင္းစာမ်ားႏွင့္ မအားလပ္လို႔ ဟု အေၾကာင္းျပခဲ့ေသာ စကားတို႔ကို သူ မယုံခဲ့သင့္။ တကယ္တမ္း ဂုဏ္ထူးတန္း ၿပီးလို႔ ဘြဲ႕ ရေတာ့လည္း သူ႕ကို ေဝယံ လုံးဝ ဆက္သြယ္ မလာခဲ့။