SUN { Season 1 }

SUN { 20 }

မႏၲေလး တကၠသိုလ္ ပန္းခ်ီ ခန္းမ အတြင္း၌ ေဝယံ ရွိေနသည္။ ေရွ႕တည့္တည့္ရွိ ေရေဆး ပန္းခ်ီကားက သူ၏ စိတ္အာ႐ုံ အားလုံးကို ညွို႔ယူ ဆြဲေဆာင္ေန၏။

ေမပယ္လ္ သစ္ပင္မ်ားက ေဘးတစ္ဖက္တစ္ခ်က္ ေလွ်ာက္လမ္းမွာ တံတိုင္းမ်ားသဖြယ္ သန္စြမ္းစြာ ေပါက္ေရာက္ေနသည္။ လိေမၼာ္ေရာင္ ခပ္မ်ားမ်ား။ သို႔ေပမယ့္ သစ္႐ြက္ ထိပ္ဖ်ားကေလးေတြမွာ အနီ၊ အျပာ၊ အနက္၊ အဝါ၊ အစိမ္း၊ အျဖဴ အေရာင္ စုံသည့္ စုတ္ခ်က္ရာမ်ား ျပည့္ေနသည္။ သူတို႔က စိတ္ကူးယဥ္ဆန္ေသာ သက္ရွိမ်ားႏွင့္ တူ၏။

ပန္းခ်ီကား အလယ္၌ ထီး ေဆာင္းထားသျဖင့္ ခႏၶာကိုယ္ ေအာက္ပိုင္းသာ ျမင္ရေသာ လူ တစ္ေယာက္ကို ေတြ႕ရသည္။ ေမပယ္လ္ သစ္႐ြက္မ်ားက ထိုလူဘက္သို႔ ယိမ္းႏြဲ႕ ေႂကြက်ေနသည္။ ယာဘက္ ေနာက္ခံ အစပ္ဆီ၌ ေနာက္ထပ္ လူ တစ္ေယာက္ ရွိေနေသးသည္။
    
သူက ေမပယ္လ္ သစ္ပင္ႀကီး ေနာက္တြင္ ပုန္းခိုကာ ထီး ေဆာင္းထားေသာ လူကို လွမ္းၾကည့္ေနသလိုလို။ အၾကည့္မ်ားက ၾကင္နာ ရိပ္သန္းေနတာလား။ စိုးထိတ္ေနတာလား။ ပုံမွန္အတိုင္း ေငးၾကည့္႐ုံပဲလား။ ေဝယံ ေကာင္းေကာင္း မသိေတာ့။ သူ သိတာက ဤပန္းခ်ီကားကို ေရးဆြဲေသာ ပန္းခ်ီ ဆရာက လွ်ို႔ဝွက္ နက္နဲေသာ လူ တစ္ေယာက္ ျဖစ္နိုင္သည္ ဆိုတာပင္။ ကင္းဗက္စ္ ေအာက္ဖ်ားတြင္ လက္မွတ္ တစ္ခု ေရးထိုးထားတာ ေဝယံ ေတြ႕ရသည္။

R Kar

ပန္းခ်ီဆရာ၏ နာမည္ ျဖစ္နိုင္သည္။

"ဒီပန္းခ်ီမွာ နာမည္ေတြ၊ ဘာေတြ မရွိဘူးလား မသိ"

"အို . . ရွိတာေပါ့"

ေဝယံ ေနာက္မွ အသံ တစ္ခု ထြက္လာသည္။ လွည့္ၾကည့္မိေတာ့ အျဖဴ နီးနီး ေဖ်ာ့ေသာ ဂ်င္းျပာကို ဝတ္ဆင္ထားသည့္ လူငယ္ တစ္ေယာက္ကို ေတြ႕ရသည္။ အနက္ေရာင္ ဆံပင္မ်ားက အေရာင္ ေဖ်ာ့သည္။ ႏူးညံ့ေသာ မ်က္လုံးမ်ားက အညိုရင့္။ ႏႈတ္ခမ္းမ်ားက မၿပဳံးမရယ္။

"ပန္းခ်ီ ဆရာ တစ္ေယာက္ဟာ သူ အာ႐ုံ ရတဲ့ အရာဝတၳဳေတြကို ေရးဆြဲ သ႐ုပ္ေဖာ္ၿပီးတဲ့ ေနာက္ . . အဲ့ဒီ ပန္းခ်ီကားကို နာမည္ ေပးတတ္ၾကတယ္၊ မဆြဲခင္ နာမည္ ေပးတာမ်ိဳးလည္း ရွိေကာင္းရွိမယ္"