SUN { Season 1 }

Unicode - 5

"Ma ကွန်နိချိဝ"

"နေမင်း အသေးလေးပါလား၊ မင်္ဂလာပါ သားရေ၊ သားယံဆီ လာတာလား"

"မဟုတ်ဘူး၊ သားက Ma ဆီကို လာတာ"

ဝေယံနှင့် ခင်ခင်မင်မင် ဖြစ်လာပြီး နောက်ပိုင်း နေသူရိန်မင်းခန့် တစ်ယောက် ဝေယံတို့ အိမ်ကို တစ်နေ့ တစ်ခေါက် ပုံမှန် ရောက်သည်။ ကစားဖို့ ဖြစ်ဖြစ်၊ စာ လုပ်ဖို့ ဖြစ်ဖြစ် ဝေယံ အိမ်ကို လာရန် အကြောင်းပြချက် တစ်ခု သူ့မှာ အမြဲ ရှိသည်။

နေမင်းလေး အကြောင်းကို ယခင်ကထက် ပို သိလာသော ဒေါ်စန္ဒာခင်ကလည်း အိမ်ကို လာလည်တိုင်း ဖော်ရွေစွာ ကြိုဆိုမြဲ ဖြစ်သည်။

အလုပ် များပြီး အချိန် မပေးနိုင်သော ဖခင်နှင့်၊ ဂျပန်နှင့် မြန်မာကို ကူးလူးခေါက်ပြန် သွားတတ်သော မိခင်ကြောင့် ဂရုစိုက်ခံရမှု နည်းသော နေသူရိန်မင်းခန့်ဟာ စံအိမ်ကြီးမှာ တစ်ယောက်တည်း နေရသည်။

အစစ အရာရာအတွက် အစေခံများက လုပ်ပေးကြမည်ကို သူမ သိပေမယ့် ရှစ် နှစ် အရွယ် ကလေးလေး တစ်ယောက်အတွက် မိဘ စောင့်ရှောက်မှု လိုအပ်သည် ဟု ဒေါ်စန္ဒာခင် ထင်မိသည်။

ထို့အတွက် သား တစ်ယောက်တည်း ဖြစ်နေမှာကို စိုးရိမ် ပူပန်စရာ မလိုအောင်၊ နေမင်းလေးလည်း တစ်ယောက်တည်း မဖြစ်ရအောင် နေသူရိန်မင်းခန့်ကို ဝေယံ၏ ညီလေး ဖြစ်စေပြီး သားအရင်း တစ်ယောက်လို ဂရုစိုက်ပေးခဲ့သည်။

အကြောင်း သိသော လူလည်လေးကလည်း ဒေါ်စန္ဒာခင်ကို တော်တော်လေး ခင်တွယ်ရှာသည်။ Ma လို့ အမြဲ ခေါ်ကာ ပါးစပ်ကပင် မချတော့။

"ငချွဲကောင်၊ သူများ အမေကို . ."

စာဖတ်ခန်းထဲမှ ထွက်လာသော ဝေယံက မိခင်ကို ကပ်ချွဲနေသော နေသူရိန်မင်းခန့်ကို တွေ့တာနှင့် လှမ်းဖဲ့သည်။ ယခု နောက်ပိုင်း သူတို့ နှစ်ယောက် ရင်းနှီးလာကြပြီ ဖြစ်သည်။

"သူများ အမေ မဟုတ်ပါဘူး၊ ယံရဲ့ အမေလေ၊ ယံ့အမေ ဆိုတော့ ကျွန်တော့်အမေနဲ့ အတူတူပဲပေါ့ မဟုတ်ဘူးလား Ma"