Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
12*
"Park Jimin kim?"
Jeon Jeongguk'un ani sorusu profesör Bay Moon üzerinde bir etki yeratırken arkasına yaslanmış, bakışlarını ona çevirmiş hâlde düşünüyordu. Öğrencisi Kim Taehyung'un kitabına ilgi göstermenin dışında, onun hayatına da yakından bir ilgi duyuyordu ve bunun asıl sebebini merak etmeden duramıyordu. "Hikâyedeki komutanın adı." gibi basit, Jeongguk'u kandırabileceğinden uzak bir cevap verdiğinde karşısındaki genç adamın bakışlarından geçen buğulanma ile o da arkasına yaslandı. "Park Jimin ismi pek de o dönemlerde bir erkekte kullanılabilecek isim değil. Şimdi her iki cinsiyet için kullanılıyor olsa da Jimin, kız ismi." Jeongguk'un açıklaması profesörün omuz silkerek bakışlarını ondan kaçırmasına sebep oluyordu.
Park Jimin ismini Bay Moon'a sormasının iki sebebi vardı; okul yıllıklarını araştırırken tesadüfi bir şekilde Kim Taehyung ile aynı sene mezun olan başarılı bir öğrenci vardı o isimde ve erkekti, diğer sebebi ise Kim Namjoon'a hislerini itiraf ettiği için ondan hiçbir şey öğrenemeyeceğini bilmesiydi. Jeongguk'u korkutan neydi, bilmiyordu. Park Jimin bir kitabının ana karakteri olabilecek kadar nasıl bir etki bırakmıştı Kim Taehyung'un üzerinde? Yıllık fotoğrafında kahverengi saçları geriye taranmış, tombul ve kızarık yanaklara sahip, incecik gözleri ile güzel bir çocuktu. Kim Taehyung'un ilk aşkının o olmasından mı çekiniyordu, yoksa başka bir şey miydi? Kendi içindeki sorulara cevap bulmadan önce Park Jimin'in, Kim Taehyung'un hayatındaki yerini öğrenmesi gerekiyordu.
Profesörü, asistan olduğu zamanlarda Kim Taehyung'a ayrı bir ilgi ve alaka beslemişti, öğrenebilecekleri sınırlı olsa bile ona bir yol çizebilirdi. "Park Jimin, tatlı çocuktu. Neşeliydi ve derslerde eğlenmeyi iyi bilirdi. Onu çok hatırlamıyorum. Başarılıydı ama üzerimde Kim Taehyung kadar bir etki bırakmamıştı." Kim Taehyung'un üzerinde kitabının baş karakteri olacak kadar bir etki bırakmıştı. "Taehyung ve Jimin, iyi anlaşırdı. İkı zıt kutup, harika bir uyum. Taehyung'un bu hayatta Kim Namjoon kadar güvenebileceği tek insandı." Park Jimin hakkında konuştukları parmaklarını tenine bastırmak istemesine sebep oluyordu, Kim Taehyung için özel biriydi. Jeongguk boğazında oluşan bir düğüm nedeniyle yutkunamıyor, nefes almakta zorlanıyordu. Park Jimin belki de Kim Taehyung'un ilk aşkıydı, Prens Sejong kendisi ise, sonlarını mutlu bir şekilde yazmak istemiş olabilirdi.
Düşünceler zihninin içinde dolanırken kendini kötü hissetmekten alıkoyamıyordu, Bay Moon ona bakmaya devam ederken ellerini kucağına koymuş ve parmakları ile oynuyordu. "Park Jimin, kıskanacağın bir insan değil." Bay Moon'un söyledikleri bakışlarını ellerinden çekerek masanın karşısında oturan adama baktı. "Anlamadım?" diye sordu, Bay Moon ona gülümserken aklı karışık bir haldeydi. "Jeongguk, seni severim. Hayata bakış açın muazzam. Edebiyata ilgin ve sevgin de çok hoş. Hayatını mutlu bir şekilde geçirmeni isterim. Kendini bulmaya çabaladığını görebiliyorum. Kim Taehyung'u bu konuda rehber almak istediğini de görebiliyorum ama sana tavsiyem, yapma." Bay Moon'un aniden ciddileşen konuşması karşısında ne yapacağını bilemez bekliyordu Jeongguk, gerçekler böylesine yüzüne vurulurken içinde büyüttüğü aşk hakkında ne düşünebilirdi ki?
