Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
39*
cigarettes after sex, k.
-
Turtadan yemek için öne doğru eğildikçe deniz camın yapılma soğuk kolyesi tenine değiyordu Jeongguk'un, kahvesini bitirmiş ve yeni bir tane istemişti. Kim Taehyung karşısında sessiz bir şekilde otururyorken biraz önce gelmiş olan ikinci çayını içiyordu. Jeongguk suskunluğun sebebini anlamakta zorluk yaşıyordu, bir anda olmuştu. Sakin bir şekilde birbirlerini izliyorlar, mekanın gürültüsünü ve kısık sesli pop şarkısını dinliyorlar, içeceklerini içiyorlardı. Tuhaf bir an yaşıyor olmalarına rağmen Jeongguk bu sessizlikten hoşlanmıştı, onunla geçen bu zamanın bile yüreğine bıraktığı izler vardı.
Kim Taehyung'un Kore sınırları içerisinde olduğu gerçeğini kabul etmek zor geliyordu ona, biri rüyasından uyandıracak ve karşısındaki adam gidecekti. Acının içine geri dönecekti. "Ne düşünüyorsun?" diye sordu Kim Taehyung sessizliği bozarak, Jeongguk elindeki çatalın ucunu alt dudağını yaslamış hâlde duruyordu. "Bu an bir rüyaysa ve uyanırsam, ne yaparım?" Sevdiği adamın yumuşayan yüz ifadesi gülümsemesine sebep oldu. "Kollarıma gelirsin, bence güzel olur." Jeongguk'un gülümsemesi gelen yanıtla birlikte genişledi, onun kollarına gitmek, gerçekten güzel olurdu.
"Merhaba, Jeongguk."
Hemen yanında beliren beden ve ses şaşkın bir şekilde başını kaldırmasına sebep oldu, Kim Taehyung'u izlemeye öylesine dalmış haldeydi ki, birinin yakınına geldiğinin farkına bile varmamıştı. "Selam, Iwao. Nasılsın?" diye sordu, bakışlarını Kim Taehyung'a çevirmekten ve onun tepkisinden çekiniyordu. "İyiyim, sen nasılsın? Bir haftadır ulaşamadığım için endişelendim, ailen hasta olduğunu söyledi." Iwao çok hızlı konuşuyordu, arada Japonca kelimeler söylüyor, hemen düzeltiyordu. İngilizcesi iyi olduğu için şanslı hissetti, yoksa arkadaşını anlamakta zorluk yaşayacaktı. "Biraz hastaydım, doğru. Yataktan bile çıkamadım, endişlerin için teşekkür ederim." diyebildi, daha fazla bakışlarını kaçırmaya gerek görmeden Kim Taehyung'a baktığında sevgilisinin bakışlarını kendi üzerinde gördü. Kaşları hafif çatık, dudakları birbirine bastırılmış, yüz ifadesi düzdü. "İyi olmana sevindim, kendine dikkat et. Benim için değerlisin." Jeongguk hafif bir tebessümle teşekkür etti, garson kahvesini getirdiğinde Iwao ona görüşürüz dedikten sonra uzaklaştı.
Onun yüzüne bakmaya devam ederken Kim Taehyung'un biraz önce yaşanan sahne hakkında düşüncelerini merak ediyordu. "Gerçekten hasta mıydın?" diye sordu Kim Taehyung, kahve fincanını eline alarak arkasına yaslandı. "Hasta denemez ama yataktan çıkmadığım doğru hyung. Canım yanıyordu, acı kolumu kaldırmama bile izin vermiyordu. Tüm bedenimin üzerine çökmüştü ağırlığı." diye itiraf etti Jeongguk, altı gün boyunca yaşadıkları kolay değildi, o acı hâlâ yüreğinde bir yerlerde gizlenmiş yatıyordu. "Özür dilerim." Kim Taehyung'un kısık sesini duyduğunda bir şey diyemedi, "Sana söylediğim bazı sözlerin ağır olduğunu biliyorum. İçimde yaşadıklarımı durduramadım. Seni kırdım, kötü hissetmene sebep oldum, benim yüzümden atak geçirdin. Sana söz veriyorum Jeongguk, o günleri unutman için elimden geleni yapacağım." Jeongguk ondan bir özür beklemiyordu, yine de büyüğünün sözlerinin bazılarının ağır olduğunu kabul etmesi hoşuna gitmişti.
