•Yetişkin okurlar içindir•
Kandan kıyafetlerimizi kuşanıp da,
İçtiğimizde suyundan kehanetin,
Biliriz hepimiz aslında,
Ona ait bedenlerimiz.
Apollon, Apollon.
Gel de gör bizi,
Kutsal bakirelerini.
Al da götür bizi,
Kutsal gelinlerini.
Çıplak bedeni...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Onun Savaşçısı
"Kan istiyorum, senin dökülen kanına karşılık can istiyorum."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bölüm 31, Dilerim Ki Bir Ölümlü Gibi Korkar Bir Ölümlü Gibi Ölürsün
Kassandra'nın kederi, dökülür Troya'nın surlarından gözyaşı gibi. Narindi bedeni ama büyüktü laneti.
Buraya defalarca geldim, bu gölün başında defalarca dikildim durdum. Bir cevap, yalnızca bir cevaba ihtiyacım vardı ama hep korktum. Göreceklerimden korktum, bileceklerimden. Kehanetlerim bile bana savaşın sonunu söyleyemezken ölü kahinin söylemlerinden korktum.
Mara'nın sıcaklığını hala tenimde hissedebiliyordum. Ellerimi havaya kaldırsam saçlarının ellerimde akışını hissedebilirdim. Ama o benim Mara'm değildi, henüz değildi. O şu anda yalnızca benden nefret eden ve çaresizce kocasına dönmek için benim yanımda kalan bir kadındı.
Benim Mara'm ise benimle kalırdı, benimle savaşırdı.
Önceden, ruhum hala tek parçayken doğumuyla kaderimi mühürlediğini biliyordum. Onun büyümesini seyretmek beni korkutuyordu. Büyüyecekti ama beni sevmeyebilirdi. Benim bir parçamdan yaratılması onun beni sevmesi anlamına gelmiyordu. Ona bir seçenek sunmak istedim, ona özgürlüğünü vermek istedim ama yine de o beni tercih etti. Etmeseydi ne yapardım düşünmek bile istemedim.
