•Yetişkin okurlar içindir•
Kandan kıyafetlerimizi kuşanıp da,
İçtiğimizde suyundan kehanetin,
Biliriz hepimiz aslında,
Ona ait bedenlerimiz.
Apollon, Apollon.
Gel de gör bizi,
Kutsal bakirelerini.
Al da götür bizi,
Kutsal gelinlerini.
Çıplak bedeni...
Herkese hello ve de hello! Biraz zor bir dönem geçirdim, üzerinde çok fazla konuşmak istemiyorum. Anneannemi kaybettim ve gerçekten toparlamakta güçlük çektim. Bu sürede benim yanımda olan, desteklerini esirgemeyen orduma çok ama çok teşekkür ederim.
Bu arada ben yokken gerçekten ordu olmuşuz, milyona doğru geri sayıma başlamışız. Yeni gelen herkesi de ısırarak kucaklıyorum efendimmm. Bu bölüm herkesin beklediği o bölüm evet...
Sınırlar önce sınırlar.... 800 Yorum ve 350 oy... Geçmezseniz küserim valla küserim.
Şimdi öhöm bölümde smut içeren bir sahne var. Bazı okurlarımın o sahneleri geçtiğini biliyorum. Sahne başlangıcı * şeklinde belli. Bitişinde de yine aynı ifade var.
Bir de kitap önerim var sizeee. Benden çok öneri isteyen var, görüyorum. Kaos. isimli listeme bakabilirsiniz. Taze önerimde şu an listede en üstte duran Sude bebişimin yazdığı Khalida'nın Günleri. Bence tam sizlik öhöm smut fantastik daha ne olsun????
O halde milyonda buluşur muyuz? Sizi sonsuzluk kadar seviyorum. İmzamı sona bırakıyorum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bölüm 11, Batıdan Doğuya Aşağıdan Yukarıya
Düşünceler zihnimin içinde dönüp dolanıp beni uyandırdığında neler olduğunu kavramakta güçlük çektim. Nefes almakta güçlük çekiyordum, midemde korkunç bir bulantı ve rahatsız edici bir his vardı.
Endişeliydim fakat neden endişeli olduğumu hatırlayamıyordum. Zihnimin dehlizleri sanki suyla yıkanmış, şarapla kutsanmış ve beni içi boş bir kabuk halinde bırakmıştı. Kim olduğumu ya da nerede olduğumu bir an için hatırlayamadım. Fakat sonra, her şeyi hatırladım.
Onu odada görür görmez kim olduğunu anlamıştım. Daha önce defalarca onun heykelinin önünde dizlerimin üzerine çökmüş, ellerimi birleştirmiş ve ailemi kutsasın diye dua etmiştim.
Apollon.
Yardıma muhtaç olanların, hastaların, karanlıkta kalanların tanrısı. Biz ölümlü ruhların içindeki matemi hoş ninnileriyle dolduran, parlak yüzünü bizden yana dönüp ekinlerimizi kutsayan.
Apollon.
Ona hiçbir zaman gerektiği kadar inanmadığımı itiraf etmem sanırım inanmadığım gerçeğinin kendisi kadar büyük bir günah olmasa gerek. Ailemdeki herkes dindardı; belki zorlama ve içten gelerek bu yolu seçmemişlerdi ama onların ruhlarının öyle ya da böyle kurtuluşa ereceğine emindim. Bense bir günahkardım, hiçbir zaman tanrılara gerçekten inanmamış, hiçbir zaman onlar için edilmesi gereken duaları doğru düzgün hatırlayamamıştım.
Babam her sabah uyandığında ellerini göğe kaldırır, önce Titan Hellios için, ardından da Apollon için dua ederdi. Helene ve Naia daima tapınağa hediyeler götürür, civarda dilenen çocukların karınlarını doyururdu. Onların yanında, acaba bir fırsatını bulup da kaçabilir miyim diye düşünerek tapınağa gider, ben etrafı incelemeye dalmışken onlar ibadet ederdi.
