Reincarnated as a Stupid Daughter of the Mafia Boss

Chapter 72

Napapailing na lang ako sa kalokohang naiisip atsaka sinimulan na pakiramdaman ang paligid. Dahil nakapatay ngayon ang mga ilaw ay mas lalong nakadagdag takot ang mga tunog na naririnig sa buong venue. Mga sigawan, tunog ng baril, at pagsabog ang maririnig mo, kaya hindi ko masisisi ang mga nobles na sobra kung humingi ng tulong.

Kung normal na tao nga lang ako ay malamang gumulong-gulong na ako sa sahig sa sobrang takot. Sa tingin ko rin ay damay ang buong hotel sa nagaganap ngayon, ibig sabihin maraming kalaban na nakapalibot sa iba't-ibang palapag ng gusali.

'Hayss! Kawawa naman ang mga namatay ngayon. Siguradong magiging haunted hotel ang labas nitong gusali sa mga tao. Haha! Note the sarcasm there! Tsk!'

Mabagal akong naglakad habang tinatalasan ang pakiramdam dahil kailangan kong maging alerto at baka biglang may bumaon na bala sa bungo ko. Mabuti nga at hindi ako natamaan kanina ganoong halos limang minuto yata akong nakatayo don. Aiya! Iba talaga ang maganda at mapapasabi ka na lang ng, "lucky me!".

*BANG!*

*BOOGGSSHHH!*

*BANG!*

Shit! Grabehan na ang nangyayari sa paligid at kung saan-saang parte na ng venue ang mga sumasabog. Hindi ko tuloy maiwasang mapalunok dahil mas nakadagdag suspense ang kawalan ng ilaw sa buong paligid. Kung kaya't maaninag mo lang ang mga dadaanan mo sa pamamagitan ng mga apoy na nagkalat sa lahat ng parte nitong lugar.

Marami na rin akong nakikitang mga katawan na nakabulagta na sa sahig habang naliligo sa sarili nilang mga dugo. Sinong mag-aakala na ang mga taong pinagtsitsismisan lang ako kanina ay patay na ngayon diba? Aiya! Karma na ba 'to sa mga masasama nilang ginagawa?




Nang makalapit isang table ay agad kong kinuha ang kutsilyo at mabilis na binawasan ang haba ng gown ko. Aba'y sa haba nito ay siguradong mahahabol ako ng mga bad guys sa paligid, kaya maigi na ang handa para sa kahit anong uri ng panganib na pwedeng mangyari. Hehe!

Ngayon ay hanggang tuhod ko na lang ang gown na suot ko kaya maayos na akong nakakapaglakad habang hinahakbangan ang mga katawan sa sahig. *Gulp*

Itong senaryo na nakikita ko ay talaga namang nakakakilabot. Yung mga bisita na magaganda ang kasuotan kanina ay hindi na makilala sa itsura nila. May mga tama sila ng bala sa ulo, sa mata, leeg at kung saan-saang parte ng katawan na agad nilang kinamatay.

'Like duh? Sinong hindi mamamatay kung halos lima pataas ang balang nakabaon sa'yo diba? Kaya nga masasabi ko na sinuwerte ako at buhay pa ko hanggang ngayon.'

Maglalakad na sana ulit ako nang makarinig ng pag-iyak. Ako naman na may mabuting puso ay napahinto. Mabilis kong inilibot ang paningin habang ginagamit ang liwanag na nanggagaling sa sunog na nasa kabilang parte ng venue.