ဒီနေ့နိုးလာရတဲ့မနက်ခင်းက ခါတိုင်းမနက်ခင်းတွေနဲ့မတူဘူးဗျ။ ငှက်လေးတွေကျီကျီကျာကျာ အော်လို့လဲမဟုတ်ဘူး၊ နိုးစက်သံကြောင့်လဲမဟုတ်ဘူး၊ မျက်နှာနေထိုးလို့လဲမဟုတ်ဘူး "Good morning ဘေဘီ"ဆိုတဲ့ဆွဲဆောင်မှုရှိတဲ့အသံကြောင့်ပဲ။
"နေလို့သက်သာရဲ့လား"
နှဖူးပေါ်လက်တင်ပြီးဂရုတစိုက်မေးနေတာကတော့ နှစ်ယောက်မရှိတဲ့တစ်ယောက်သောသူကြီးပဲ။
"ဒါလင်~~"
"အင်း ကိုယ်ရှိတယ်"
အစကချွဲဦးမလို့ပါပဲ နောက်မှမနေ့ညကအကြောင်းတွေတွေးမိပြီး 'ဟပ်ချလောင်း´ ဆိုပြီးပျောက်သွားချင်သွားတယ်။မျက်ရည်တွေပေပွပြီး ဘယ်လိုတောင်ရုပ်ဆိုးနေလိုက်မလဲ အီးဟီး။
"ဘေဘီ?"
စောင်ပုံထဲမျက်နှာပြန်ဝင်သွားတာကြောင့် ဘာဖြစ်သွားသလဲဆိုပြီး ချန်းယောလ်မှာအတည်ပြုရသေး။
"ဘေဘီရှက်နေတာ"
"ဘာလို့လဲ။ ကိုယ်နဲ့တစ်အိပ်ယာထဲအိပ်မိသွားလို့လား"
"ဟုတ်ဘူး... မနေ့ကဘေဘီကညစ်ပတ်အိုးလေးဖြစ်နေတာ အရမ်းရမ်းရုပ်ဆိုးနေမှာပဲ"
စောင်ပုံထဲကဗလုံးဗထွေးအသံလေးကြောင့်
ချန်းယောလ်ကသဘောတကျပြုံးတယ်။
"ကိုယ်မှတ်မိသလောက်တော့ ဘေဘီကဘယ်တုန်းကမှရုပ်မဆိုးပါဘူး"
"တကယ်လား"
"အင်း။ ကိုယ်ကျိန်ဆိုပြီးတောင်ပြောရဲတယ်"
နီစွေးစွေးမျက်နှာလေးမှာမျက်ရည်တွေရွှဲနေတဲ့ပုံစံလေးက ပုံမှန်အနေထားမှာဆိုရင်တောင်အကာအရံအချို့ကိုရိုက်ချိုးပစ်နိုင်လောက်တဲ့အထိ တစ်မူထူးခြားလွန်းပါတယ်။
"ဘေဘီကသတိလွတ်သွားတော့ ညစ်ပေတူးလေးဖြစ်သွားရရှာတာ။ ဘေဘီကဒါလင့်ကို လှလှပပလေးပဲမြင်စေချင်တာကို"
စောင်ပုံထဲကထွက်လာပြီဖြစ်တဲ့မျက်နှာလေးကိုအသာလေးပွတ်သပ်ပေးရင်း ချန်းယောလ်က နှဖူးပြင်လေးပေါ် နွေးထွေးလှတဲ့မနက်ခင်းအနမ်းလေးတစ်ပွင့်ချွေချတယ်။
YOU ARE READING
PROJECT B
FanfictionMake your dreams come true either way.Daddy!! I'm comming yo~ Start date 1.12.2021 End date 23.11.2022 Unicode/Zawgyi
