Miss Super High Standards (Season 2)

CHAPTER 21

⚛⚛⚛

MARK JADE

Continuation of Flashbacks...

We arrive exactly at eight pm in front of Allen's uncle house, and I'm already regreting that I bring Czarianne here.

"Uh... Czar ano kasi... medyo makulit kasi talaga ang–"

Naputol naman ang sasabihin ko ng tignan niya lang ako at nginitian ng tipid kaya napakamot naman ako sa batok ko.

Nandito na naman kasi yung classmate niyang sobrang kulit na babae at hindi talaga siya tinitigilan hanggat hindi siya kinakausap ni Allen.

Tinignan ko naman si Czarianne at titig na titig siya kay Chu, yung kaklase ni Allen at napalunok ako bigla ng makitang magkasalubong ang mga kilay niya habang nakatanaw kay Allen na kausap si Chu.

"Kinakausap siya ni Allen, but he already swear to us that he's not interested to her and... And you know, ikaw pa rin naman" paliwanag ko sakanya pero hindi niya naman ako pinansin. "Makulit talaga siya, she likes Allen too but swear–"

"Ok na, hindi mo na kailangan ipaliwanag" putol niya ulit sa sasabihin ko habang nakangiti bago ulit tinignan si Allen. "Malay mo naman sa pagiging makulit niya makalimutan niya ako" sabi niya at kitang-kita ko ang lungkot sa mga mata niya ng sabihin niya 'yon.

"Czar–"

"Fifty-fifty ang chance na maka-alis pa ako sa mansyon na 'yon... At mas mabuting hindi na ako umasang makikita ko ulit siya ng ganyan kalapit..." Sabi niya habang nakatingin pa rin kina Allen. "At magpakita sakanya at maibalik ang dati" dagdag niya pa kaya bumuntong hininga ako.

"There's a one hundred percent na makaka-alis ka ng bahay na 'yon, you have us" pagpapalakas ko ng loob niya.

"Kailan pa? Mas mabuti ng sumuko ng maaga para less ang sakit na mararamdaman ko" malungkot niyang sabi at napalunok pagkatapis bago siya yumuko at bumuntong hininga ng sobrang lalim. "The more na paasahin ko ang sarili ko na makakasama ko ulit siya, kayo, gaya ng dati... The more na mas masasaktan ako" dagdag niya pa.

Naisuklay ko naman ang buhok ko pataas at hinawakan ang dalawang balikat niya at pinaharap siya saaken bago ko siya tinignan ng seryoso sa mata.

"Then how about Allen? Paano yung nararamdaman niya? Paano si Jellian? Paano kaming mga kaibigan mo? Naiisip mo ba yung mararamdaman namen? Yung nararamdaman nila? Yung sakit na nararamdaman nila habang iniisip na wala ka sa tabi nila?" Sunod-sunod kong tanong. "Czar, hindi ganyan ang Czarianne na nakilala ko noon. You always think of what other people think and felt before doing such things, if you're tired being the old Czarianne, then I'll help you" Dagdag ko pa.

She's being so problematic, and I hate it. I love seing her smile like there's no tomorrow.

I like her! Yeah, I like her from the very start but I have to give her up just to maker her happy with Allen, and ayokong nahihirapan siya so I give up. And it hurts when she's saying this in front of me.

"Giving up will do nothing to solve the problem, give up when you have done everything you can, to save everything" sabi ko ulit.

Yumugyog naman ang balikat niya kaya lumapit ako sakanya at marahan siyang niyakap at tinapik-tapik ang likod niya.

"Everything will be ok, trust me. Ako pa maghahatid sa 'yo sa harap nilang lahat kapag naayos na 'tong lahat" sabi ko sakanya at tumatango-tango naman siya habang umiiyak.

Nanatiling ganon ang posisyon namen hanggat sa tumahan na siya at saktong umalis na din si Chu kaya pagharap namen kay Allen ay papasok na siya sa loob ng bahay.