ဗီလိန်ဥက္ကဋ္ဌရဲ့ ချစ်သူလေးအဖြစ်ကူးပြောင်းလာခြင်း [မြန်မာဘာသာပြန်]

{120}

Unicode (စာလုံးပေါင်းမစစ်ထားမိဘူးနော်)

နှစ်ယောက်သားခေတ္တခန့်စကားပြောကြပြီးနောက် အချိန်လည်းနောက်ကျနေပြီဖြစ်၍ မနက်စောစောထရမည့် ကျိချင်းကျိုးမှာ video call မြန်မြန်ချ၍ အပြေးအလွှားရေချိုးရတော့သည်။

ဖုန်းပြောပြီးသည့် ချူချန်တစ်ယောက် တစ်ခုခုစားဖို့ အောက်ထပ်မှာလာရှာချိန် အခုမှ အိမ်ပြန်ရောက်သည့် ချူရှင်းဆီ တိုးဝင်မိသွား၏။ထို့နောက် ချူရှင်းအနားထိတိုးလိုက်ကာ-

“ကောမူးလာတာလား”
       
“ညစာစားပွဲမှာ နည်းနည်းသောက်လာတာ...မများပါဘူး”
       
“ ကော လက်ဖက်ရည်သောက်မလား?”
      

သူ့ကိုပြန်ဖြေဖို့ မလိုအပ်ဘူးဟု ခံစားရသဖြင့် ချူရှင်းက ပြန်သာမေးလိုက်သည်။

“မင်း မအိပ်သေးဘူးလား။ဘာလို့လဲ? ”
       
“ဗိုက်ဆာလို့လေ။စားစရာတစ်ခုခုလာရှာတာ။ကောရောစားချင်သေးလား”

       
ချူချန်လည်း ညစာစားပွဲမှာ သိပ်မစားဖြစ်ခဲ့သဖြင့် နည်းနည်းဗိုက်ဆာနေ၍ ခေါင်းညိမ့်ပြလိုက်သည်။
       

ချူချန် ကပျာကယာဖြင့် ရေခဲသေတ္တာကို လှန်လှောရှာဖွေလိုက်ပြီးနောက်မှာတော့ အေးခဲထားသည့် ဖက်ထုပ်တစ်ထုပ်ကိုတွေ့သွားကာ သူ့ကောအား တရို‌တသေကမ်းပေးလိုက်သည်။
       

ချူရှင်း : ...............
      

“ကောစားချင်လားလို့မေးတာမအံ့ဩတော့ပါဘူး?ဒီမှာစောင့်နေဟုတ်ပြီလား ?”
       

“အလုပ်ရှုပ်‌စေမိပါပြီ”

ချူချန်သည် စိတ်ရင်းကိုပြလိုသည့်အနေဖြင့်-

“‌ ကျွန်တော့်ကောကို အချစ်ဆုံးပဲနော်”
       

ချူရှင်းက စကားပြန်မပြောနေတော့ဘဲ ဖက်ထုပ်ကိုယူ၍ မီးဖိုခန်းထဲ ဝင်သွား၏။ သွားနေရင်းလည်း ဆူဖို့မမေ့ပေ။

“အလိုလိုက်ခံထားရတဲ့အတိုင်းပါပဲ။အသက်ကဖြင့် ဒီလောက်ကြီးနေပြီကို အခုထိ ဖက်ထုပ်မပြုတ်‌တတ်သေးဘူး”
       
“အိမ်ကဘယ်သူ့မှာမှ မသင်ပေးကြတဲ့ဥစ္စာ”