ဗီလိန်ဥက္ကဋ္ဌရဲ့ ချစ်သူလေးအဖြစ်ကူးပြောင်းလာခြင်း [မြန်မာဘာသာပြန်]

{127}

Unicode

ကျိချင်းကျိုးနှင့်ချူချန်တို့ အီးလေးဆွဲနေကြပြီး နေ့လည်စာ စားချိန်မှသာ အိပ်ရာထဲက ထွက်တော့သည်။ချူချန်အတွက် ပထမဆုံးအကြိမ် ဟင်းချက်သင်ခြင်းဖြစ်သည်နှင့်အညီ အသီးအရွက်တွေအား ညီညီညာညာ လှီးနည်းကို သင်ယူရလေသည်။သူ့ရဲ့ စိတ်ဓာတ်ချုံးချုံးကျနေသည့် အမူအရာကြောင့် ကျိချင်းကျိုးတစ်ယောက် မနေသာတော့ဘဲ အားပေးစကားဆိုရတော့သည်။

"ခင်ဗျား လှီးထားတာ မိုက်လိုက်တာ။ ကျွန်တော် ပထမဆုံး ဟင်းချက်စသင်တုန်းကဆို ခင်ဗျားလောက်တောင် ကောင်းကောင်းမလှီးတတ်ဘူးသိလား။တကယ်ပြောတာ ခင်‌ဗျားက အရမ်းတော်တာပဲ"

ချူချန်က မယုံသင်္ကာလေးဖြစ်နေသော်ငြား ကျိချင်းကျိုးက ကျိန်ပြောလာခဲ့သည့်အပြင် သူ့မှာ ဟင်းချက်ပါရမီပါပြီး စာဖိုမှူးတစ်ယောက်တောင် ဖြစ်နိုင်သေးတယ်ဟု ဟစ်ကျွေးနေတော့သည်။ ထိုမှ ချူချန်က သဘောတကျလေးရယ်ပြီး သူ့ရဲ့ ဓားစကေးပေါ် နည်းနည်းမှ စိတ်အနှောင့်အယှက်မဖြစ်တော့ပေ။

ပျော်ပျော်ရွှင်ရွှင်စားသောက်ကြပြီးနောက် အနောက်ဘက်က တောင်တန်းတွေအားကြည့်ရန် ချူချန်က ကျိချင်းကျိုးကို ဆွဲခေါ်သွားလေသည်။

"အခုရာသီက မကောင်းလို့သာ...နွေရာသီရောက်တာနဲ့ တောင်ပေါ်မှာ အလေ့ကျသီးတွေမှ တပုံတပင်ပေါသောလို့။ အရသာလည်းတော်တော်ရှိတာ။ဒါပေမယ့်ဒီရာသီမှာကျတော့ မသီးဘူးလေ"

"ရပါတယ်...အဲ့ရာသီရောက်တဲ့ထိ စောင့်ကြတာပေါ့"

"နွေရာသီရောက်တာနဲ့ ဒီမြစ်ထဲမှာ ငါးတွေအများကြီးပဲ။တစ်ခါတစ်လေဆို ယုန်ရိုင်းတွေကိုလည်း တောင်ပေါ်မှာ တွေ့မိနိုင်သေးတယ်။ကိုယ်တို့ ကျောင်းတုန်းကဆို ဒီမှာ ဘာဘီကျူးလုပ်စားဖို့အတွက်ရယ် အပျော်ခရီးထွက်ဖို့တွေအတွက်လာရတာ သိပ်သဘောကျတာ။အခု လုပ်ငန်းခွင်တွေဝင်နေပြီဆိုတော့ အဲ့စိတ်ကူးတွေလည်း မရှိတော့ပါဘူး။မင်း သဘောကျရင် ဒီနွေရာသီကျ ယွီအန်းယီနဲ့တစ်ခြားသူတွေကို ခေါ်ပြီး ပျော်ပွဲစားလာလို့ရတယ်။လူများတော့ ပျော်ရတာပေါ့"