အမျိုးသားခုနစ်ယောက်ကို ချစ်ခွင့်ပန်ရမယ်တဲ့..! ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲ..? [ 2 ]

199

Unicode

ချော့မခိုင်းရင်တောင် မင်းက အားသွန်ခွန်စိုက် လုပ်ပေးဦးမှာပဲမဟုတ်ဘူးလား..? အမှိုက်ကောင်..!

ဒါပေါ့။ ဆရာခြူးက ထုတ်ပြောမည်မဟုတ်။

ယဲ့ကျန့်ဟန်သည် ခြူးမုယွင်အား မှောက်လိုက်၊ လှန်လိုက် လုပ်နေရသည်ကို သဘောခွေ့နေလေ၏။ စိတ်မပါသော်ငြား မလွန်ဆန်နိုင် ဖြစ်နေပုံလေးကို သူ နှစ်သက်သည်။ နောက်ဆုံး ရမ္မက်စိတ်၏ လှည့်ဖျားမှုအောက် နှစ်မွန်းသွားပုံလေးကိုလည်း သဘောကျနေမိသည်။

သို့တိုင် ယဲ့ကျန့်ဟန်သည် ခြူးမုယွင်က ကျွင်းမော့နှင့် လင်းရွှမ်တို့ကို မည်သို့မည်ပုံ လှည့်စားအသုံးချနေမှန်း ကောင်းကောင်း သိထားသည်။ ရှဲ့ချင်းလန်နှင့် ရှန်ရွှိန်ယန်းတို့ကိုလည်း အသုံးချခဲ့တာ ဖြစ်နိုင်သည်။ သူက တစ်ယောက်ချင်းစီအပေါ် ရူးရူးမူးမူး ချစ်မြတ်နိုးလေဟန် ပြုမူခဲ့သော်ငြား တကယ်တမ်းမှာတော့ သူ၏ အသွေးထဲအသားထဲထိတိုင် ခံစားချက်မဲ့လှ၏။ ညှို့ဓာတ်ပြင်းစွာသော စိတ်ဝိဉာဉ်မျိုးရှိသော်လည်း မည်သူတစ်ဦးတစ်ယောက်ကိုမျှ တွယ်ငြိခွင့်မပြုခဲ့ပေ။

ထိုအကြောင်းတွေးမိပြန်တော့ ယဲ့ကျန့်ဟန်မှာ အသည်းယားလာခဲ့သည်။ သိချင်စိတ်လည်း ပြင်းပြလာတော့သည်။ ‘ဒီလူသားလေး ဘာကိုလိုချင်နေတာလဲ၊ ရည်ရွယ်ချက်ပန်းတိုင်က ဘာလဲ၊ ဘာအတွက် ဒီလိုမျိုးတွေလုပ်နေတာလဲ..?’ စသည်ဖြင့် သိချင်လာတော့သည်။

စိတ်မကောင်းစရာကား ယဲ့ကျန့်ဟန်ခမျာ ယခုအချိန်ထိ ခြူးမုယွင်၏ နာမည်အမှန်ကို ချော့မမေးနိုင်သေးပေ။

ခြူးမုယွင်က သူ့ကို မျက်နှာသာပေးရန် ငြင်းပယ်နေလေသဖြင့် ယဲ့ကျန့်ဟန်မှာ စကားလုံးများဖြင့်သာ မထိတထိ စနောက်နေရတော့သည်။

“ကိုယ် ဘယ်တုန်းက မင်းရဲ့တူလေး ဖြစ်သွားတာလဲ..?”သူ၏ကိုယ်ပေါ်တွင် အဝတ်အစားရှိသေးသော်လည်း ခြူးမုယွင်ကိုတော့ တစ်စပင်မကျန်အောင် ချွတ်ပြီးချေပြီ။ “ဇိမ်ရှိရဲ့လား.. ဦးလေး..?”

ညစ်တီးညစ်ပတ်ပြောရင်း တစ်နေရာကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဖိချေလိုက်သဖြင့် ခြူးမုယွင်မှာ ကော့တက်သွားပြီး တွန်းချိုးနေသော မျက်ခုံးတန်းများ ပြေလျော့သွားရသည်။ အေးတိအေးစက် မျက်ဝန်းနက်များနှင့် ပေါင်းစပ်လိုက်သောအခါ သူ၏ ပုံစံလေးသည် ပို၍ပင် စွဲမက်ဖွယ်ကောင်းနေတော့၏။ သို့တိုင် လေသံကတော့ အေးစက်ဆဲအေးစက်မြဲ။ “ခင်ဗျား လုပ်စရာရှိတာ… အာ့..” အဆုံးသတ်စကားသံက မြင့်တက်သွားပြီး ဒေါသထွက်နေသည်နှင့်မတူဘဲ ညုတုတုလေသံနှင့်ပင် ပိုတူသွားတော့သည်။