សំណាញ់ស្នេហ៍ព្រាននារី ᥫ᭡[ចប់]

Episode05:យកឯងទៅរំលោភ

//ថ្ងៃថ្មី!!
@ ម៉ោង8:30នាទីនៅក្រុមហ៊ុនអចលទ្រព្យTK
ក្រាក!!~
<សូមទោសលោកប្រធាន ខ្ញុំមកយឺតទៀតហើយ!> គ្រាន់តែបើកទ្វារមកភ្លាម បង្ហាញឲឃើញកាយកាយតូច ប្រញ៉ាប់ឱនសូមទោសលោកអគ្គនាយក។ មើលទៅដូចជាអត់ណាស់ព្រោះការដកដង្ហើមគេវែងៗ ខ្លួនប្រាណតាំងពីក្បាលដល់ចុងជើងសើមជោគ។

<មួយអាទិត្យធ្វើការតែ6ថ្ងៃទេ មកយឺតរាល់ថ្ងៃ ប្រុងគិតយ៉ាងមិចនឹងលេខាគីម?> នាយកំពុងតែឈ្ងង់មុខនឹងឯកសារ ពុំបានមើលពីសភាពរាងតូចពេលនេះឡើយ។

<សូមទោសមែនលោកប្រធាន ខ្ញុំគ្មានចេតនាមកយឺតទេថ្ងៃនេះ ដោយសារតែមេឃភ្លៀងខ្លាំង លោកប្រធានក៏ឃើញមិនចឹង? ខ្ញុំសុខចិត្តរត់កាត់ភ្លៀងមកអីឡូវសើមទៅហើយ> ថេយ៍ទឹកមុខជូរៗព្រោះខ្លាចជុងហ្គុកនាហចាប់ដោះ លើកមុននិយាយថាបើមកយឺតត្រូវចាប់ដោះ ដូច្នេះគេគួរតែភ័យហើយ។ មូលហេតុដែលគេសើម ព្រោះចូលឡានរយន្តក្រុងខុស គេមិនឈប់នៅក្បែរក្រុមហ៊ុនឯណា គេឈប់រាងឆ្ងាយពីក្រុមហ៊ុនគ្រាន់ដែរ មើលម៉ោងកាន់តែហួសទើបសម្រេចចិត្តរត់កាត់ភ្លៀង។

អ្នកដែលឈ្ងក់មិនចាប់អារម្មណ៍នេះគ្រាន់តែលឺថាគេត្រូវសើម រហ័សងើបមុខមកយ៉ាងលឿន។ ព្រោះដឹងថា..

<វ៉ាវ!!~..ឈូកល្អណាស់!> គ្រាន់តែងើបមកភ្លាមមិនខុសការគ្រងចង់ឃើញ ក្រឡេកឆ្វាច់ប្រទាក់ភ្នែកនឹងចុងឈើរីមួយគូដែលរំលេចមកយ៉ាងច្បាស់ក្នុងអាវសាច់ក្រណាត់សើម។ ធ្វើឲទប់មិនបានធ្លោយមាត់សរសើរតែម្ដង បើដឹងចឹងងើបមុខមកយូរហើយ។

<លោកប្រធានខ្ញុំសូមទោសពិតមែន!> ថេយ៍មិនបានចាប់អារម្មណ៍នឹងអ្វីដែលរាងក្រាស់កំពុងសម្លឹង ព្រោះគេពេលនេះគិតចង់តែលឺពាក្យថា..មិនអីទេ!

(ហ្វូ!!..សម្រួលអារម្មណ៍អាជុង! មុននឹងក្រោយគង់តែជារបស់ឯងទេ!) នាយគិតសម្រួលអារម្មណ៍ក្នុងចិត្តកុំឲវាត្រេកត្រអាលខ្លាំងពេក មុននឹងសម្រួលឥរិយាឡើងវិញ ហើយស្រដីថា÷
<ហឺយ!!~ សូមទោសៗ..ខ្ញុំស្ដាប់លេខាគីម និយាយសឹងតែសឹកត្រចៀកទៅហើយ>

<អឹម! តែខ្ញុំសូមទោសពិតមែន!> ថេយ៍ដើរសន្សឹមៗចូលទៅ ឈប់ងក់ធ្វើមាត់ស្រួចឱនមុខចុះ។