សំណាញ់ស្នេហ៍ព្រាននារី ᥫ᭡[ចប់]

Episode25:ធ្វើជាម្ចាស់ជីវិត

<បើមែនវាយ៉ាងមិច?..ជាប់ក្លិនរបស់គេក៏គ្រាន់បើជាងជាប់ក្លិនមនុស្សសុីគ្រប់ស្រីដូចជាលោកឯងដែ*..អុប៎!!~~> បបូរមាត់ស្ដើងត្រូវបានគ្រប់ដណ្ដប់ដោយមាត់របស់រាងក្រាស់, នាយចាប់បឺតវាខ្លាំងៗ ស្ទើរតែអ្នកម្ខាងទៀតផុតខ្យល់ទើបដកចេញ។

<អឺស!..អាមនុស្សឆ្កួត!> រាងតូចមាត់មានសេរីភាពភ្លាមលើកដៃមកជូតមាត់ចេញមួយទំហឹងសឹងដាច់បបូរមាត់ នៅឆ្លៀតជេរនាយបានមួយពាក្យដែរ។

<បន្តិចទៀតដឹងហើយថាអាមនុស្សឆ្កួតនេះវាធ្វើស្អីខ្លះ> ជុងហ្គុកយកអណ្ដាតទល់ថ្ពាល់ ក្នុងចិត្តសែនគ្រឺតនឹងចរឹកគំរិះខ្លួនមួយនេះ! នាយថើបប៉ុន្នឹងសុតតែជូតចេញ ត្រង់អាម្នាក់នោះមិចមិនថា? រាងក្រាស់រហ័សលើកដៃដោះអាវរបស់ខ្លួនឯងទាន់ហន់ ធ្វើឲថេយ៍ឃើញហើយចង់ស្លន់។

<ហ្ហឹកៗ!~~..អាយ៎!~ លេងខ្ញុំ!~> ព្រូស!
ឃើញបែបនេះទៅហើយអ្នកណាល្ងង់ឈរឲគេចាប់នោះ? ថេយ៉ុងរវេរវារត់ទៅរកទ្វារ ខណៈត្រូវជុងហ្គុកចាប់អោបចង្កេះពីក្រោយលើកមកបោះលើគ្រែដូចសំលី។

<ក្រែងមកលួងហេ៎ធ្វើភ័យស្លន់ស្លោរដូចខ្លួនឯងនៅបរិសុទ្ធ!> គេឡើងមកទ្រោបពីលើចាប់ព័តដៃថេយ៉ុងទាំងគូលើកផុតក្បាល មុននឹងដៃសល់ម្ខាង កំពុងតែប្រឡេសឡេវអាវរបស់អ្នកក្រោមទ្រូង។

<ហ្ហឹកៗ!..លែងខ្ញុំទៅ..ខ្ញុំមិនចង់ធ្វើវាទេ..អ្ហឹកៗ..មកលួងតែក៏មិនមែនបែបនេះដែរ> រាងតូចស្រែកយំខ្លាំងៗពេបមាត់ពេប.ក បុកពោះភ័យស្ទើរតែបេះដូងរត់ចេញក្រៅ កាលបើដឹងដល់សាច់ពោះរបស់ខ្លួនត្រូវនាយស្ទាបអង្អែល! ទទួលថាធ្លាប់មានអីៗជាមួយនាយ ត្បិតគេចង់ធ្វើរឿងនេះដោយគ្មានការចាប់បង្ខំ។

<មិនមកលួងបែបនឹងប៉ុន្តែថេយ៍ឡើងគ្រែខ្ញុំតាំងពីដំបូង រឺក៏នៅរឹងធ្វើចរឹកមេមាន់?>

<អ្ហឹក! មនុស្សឆ្កួត លោកឯងឆ្កួតហើយ>

<ឆ្កួតបែបនេះក៏ព្រោះតែអ្នកណា..ក៏មិនដោយសារតែថេយ៍ទេហេ៎? កុំភ័យពេលធ្វើវាហើយកាលណាចាំអាឆ្កួតនេះទទួលខុសត្រូវ..អុប៎!~~> ស្រដីចប់អ្នកទាំងពីរក៏ចាប់ផ្ដើមធ្វើរឿងឆ្កួតៗជាមួយគ្មាតាមសម្ដី។ ដោយរាងតូចពីដំបូងយំក្រវីក្បាលដូចគោច្រាំងទិច តែយូរៗទៅយំក្រវីក្បាលមិនឲប្រុសដែលខ្លួនជេរថាឆ្កួតនោះឈប់ជិះសេះដាច់ខាត!><
|កាត់•|
ពេលរសៀលថ្ងៃត្រង់ ល្បែងឆ្កួតៗក៏ត្រូវបានបញ្ចប់តាំងពី2ម៉ោងមុនម្លេះ ដោយអ្នកខាងក្រោមសន្លប់មិនដឹងជាប៉ុន្មានតឹក។