Someday, Maybe. ( Completed )

Chapter 2: What? Nix

Preet's POV

Magka akbay kami ni Nix habang kinakawayan ang mga Saavedra pa alis. May kanya kanya silang kotse at mukhang wala naman yata silang pake sa amin kaya siguro ok lang na i break ang rules na yon.

Nang maka alis na sila ay agad ko syang tinulak at ganon rin sya sakin. Well nagkaka intindihan nga talaga kami nang mokong na to.

"Dahil first day DAW nating magkasama ikaw ang magluluto nang kakainin natin." Seryoso ang mukha nya habang kinakalikot ang phone nya.

"Oo magluluto ako nang para sa akin tapos mag luto ka nang para sayo. Ano. Pweds na ba yon?" Pagtataray ko sa kanya. Nako nako nako! Hindi ako magpapa alipin sa kanya noh.

"Sa labas ako kakain at iba ang kakainin namin."

Sa tono nang boses nya at may pag ngisi sya mukhang iba nga talaga ang kakainin nya.

Inirapan ko na lang sya at pumunta nang kusina.

Ano kaya pwedeng maluto dito.

Binuksan ko ang ref tapos ang daming laman. Bes punong puno saganang sagana ang ref busog na busog.

Kaso...

Wala akong maisip na lulutuin ko ngayon. Hmmm... patay na pag nagluluto kase ako may procedure kase akong sinusundan at naiwan ko yun sa bahay namin.

Special pa naman yung luto na yun kase si mommy ang gumawa.

Pumasok ako sa kwarto namin ni Nix. Hindi pa naka ayos ang mga gamit namin.

Sa dami daming kwarto dito sa mansyon lahat yun naka lock at ang natatanging bukas na kwarto lang ay yung para sa maid at samin.

Kinuha ko ang bag ko at lumabas nang bahay. Sakto na abutan ko pa si Nix na pa alis na.

Wala nang hiya hiya to ayoko umasa sa mga luto nang maid dito baka mamaya laguan nang lason. Luh! D naman yata pero ano kase mas sanay ako na ako nag luluto nang kinakain ko. Feel ko kase safe ako eh.

"Nix!" Tawag ko. Buti bukas yung glass nang kotse nya. Hininto nya yung kotse.

Sumilip sya sa bintana at cool na humarap sakin. Naka shade pa si loko.

"Pa hatid na nga rin muna ako sa bahay namin eto yung address." Binigay ko yung address at pinapasok nya ako sa loob nang kotse.

Bale lagay katabi ko sya.

Ok.

"Ibigay mo sakin yung address nang mansyon na to para naman makabalik pa ako. Alam ko naman na takot ka sa daddy mo eh." Habang nagpapatugtog ako nang music sa earphone.

"How did you know? Kanina mo  nga lang sya nakita diba." Seryoso yung mukha nya.

"Oo na hindi kana takot. Wala na bang mas bibilis pa sa pagpapatakbo nang kotse na to? Ang bagal kase noh."pagtataray ko na naman.

"Are u sure?" Naka ngiti pa syang nagtanong.

Mukhang nagkamali ako nang desisyon sa buhay. Sa ngalan nang ama at anak gusto kong magpa alam nang panandalian amen.

Pinaharurot nya ang kotse nya at agad kaming naka rating sa bahay namin

Hindi na ako nag thank u or nagsalita. Dali dali akong bumaba at nag pretend na hindi ako nahihilo.

Grabe hanggang ngayon ramdam ko parin yung hilo. Kumatok ako sa bahay namin at pinagbuksan ako ni mommy nang pinto.

"Anong nangyare nak? Bakit mukha kang gulay na lata dyan. May nangyare ba?" Alalang alala na tanong ni mommy.

Nag dare daretso ako sa sofa at umupo. Grabe na miss ko nang sobra ang bahay. Ayoko na yatang bumalik sa mansyon na yon.

"Hindi pa ako kumakain plus yung pagharurot ni Nix nang kotse nya  plus ayoko na nang life equals to i really wanna die." Naiiyak na naman ako.

"Ipaghahanda na lang kita. Anak binigay ko cp no. Mo kay Nix just in case."

Nang makapaghanda na si mommy nang pagkain ay biglang tumunog ang phone ko.

Meazy is calling...

Gusto na naman yata nitong magpaka saya. Naalala ko bigla si Cindy. Hindi pwedeng hindi yon kasama.

"Mommy nasan po si Cindy?."

"Sa labas daw sya kakain kase nag ke crave daw sya eh."

"Mommy tapos na ako kumain may pupuntahan lang po ako saglit."

Tumango lang si mommy sakin at agad akong lumabas nang bahay. Sinagot ko yung tawag ni Meazy.

"I need someone to talk to."

Sa tono nang boses nya halatang umiiyak sya.

"Nandito lang ako sa bar namin."  Dagdag pa nya.

Sumakay ako sa kotse ko at pina andar yun sa bar nila. Tinawagan ko na rin sila Daph at Kate.

Nang makarating ako sa bar nila agad ko syang nakitang umiiyak. Ang aga aga bote agad ang hawak nya.

"Meazy!" Tawag ko sa kanya. Nandun narin pala si Kate at Daph.

"Nagda drama tong si Meazy dahil nakuha ang bataan nya." Bungad ni Kate sakin.

"Hindi ko nga sya kilala eh. Nangyare lang to kagabi and i don't know what's happening after all." Umiiyak parin sya nang sobra.

Umupo ako sa tabi nila at napansin siguro ni Daph ang itsura ko.

"Ikaw rin siguro may problema ano!" Tanong ni Daph.

Huminga ako nang malalim bago mag salita. I don't really experience any preassure right now. Tama ba?

"Kinasal ako and then hindi ko alam kung anong ugali tao meron yun. Malay ko ba na dati killer yun diba?" OA ko eh noh.

"Alam mo enjoyin mo yang lalaki na yan kahit na mag asama na kayo wag mong ibigay yan V mo. Wag mong gayahin to oh." Sabay turo kay Meazy na "KKK tuloy" dagdag ni Daph.

Nabatukan ni Meazy si Daph pero mahina lang.

"Parang hindi naman tayo sanay magpa ikot nang mga lalaki. Well all i can do is moving on." Wow pa english si Kate.

"Yup, nangyare na yan so wala accept it. Ikaw Preet pwede mong maging toy yang husband mo right. And you Meazy totoong lalaki na lang ang tatanggap sayo. Diba!" Pangangaral na naman ni kate.

"Magiging maayos rin ang lahat. Shot tayo?!" Sigaw ni Daph.

Pero wala talaga akong gana nakaka walang gana ang araw na to.

"Anyway sino nga pala napa ngasawa mo?" Tanong ni Meazy.

Si Nix pakboy.

"Si Nix Saavedra." Walang ganag sagot ko.

"WHAT?! PAANO?!!" sabay sabay na sigaw nilang tatlo. Ang OA ah!

Oo kilala ko ang mga Saavedra pero hindi ko masyadong nababalitaan tong si Nix ah.

Ano bang meron kay Nix at nagugulat silang lahat.

Hindi kaya killer talaga sya? Hmmm.... creepy