Chapter 1: Expelled

61.5K 1.2K 237
                                    

Killy's POV.

"Wala akong ginagawa sa inyo, masasakit na salita lang ang mga ibinibigay ko, pero kayo? Katotohanan ang kinuha at ipinagdamot n'yo sa 'kin. Katotohanan na karapan kong malaman! Pero anong ginawa n'yo? Mas pinili n'yong itago sa akin 'yon sa hindi ko malamang kadahilanan," seryosong sabi ko kay kuya. "Mas masakit 'yon kaysa sa ginagawa ko sa inyo. Para kasing pinalalabas n'yo na hindi ako parte ng pamilyang 'to." Mataman ko silang tiningnan.

Isang malaking pagbabago ang nangyari sa 'kin simula nang malaman ko ang katotohanan na itinago sa akin ng ina at kapatid ko. Walang may gusto ko ng pagbabago kong ito.

But it's too late. I already embraced my changes.


"Zack, tama na. Hayaan mo na lang ang kapatid mo." Pagmamakaawa ni Mom kay Kuya.

"Anong hayaan, Mom?! Hindi puwede! Lalaki ang ulo ng bata 'yan kapag hinayaan natin!" Inis na sabi ni kuya. "Hanggang ngayon ba hindi ka pa rin maka-move on sa nangyari, Kill? Wala kaming kinalaman sa nangyari! Hindi kami ang gumawa no'n kay Dad!"

"Pero tinago n'yo sa akin ang katotohanan! Taon bago ko nalaman ang katotohanan ng tunay pagkamatay ni Dad. Ilang taon akong nabuhay sa kasinungalingan! Kumakain ako kasabay ng mga nilalang na sinungaling, nakatira ako sa bahay ng mga sinungaling!"

"Then leave." That makes me stunned for a seconds. "If you don't want to live with us, then leave this mansion!" he blurted.

"Zack! Ano ba?! Tumigil na kayong dalawa!" sigaw ni Mom. "Zack, please, hayaan mo na lang siya." Pagmamakaawa niyang muli sa kapatid kong mukhang desidido na na paalisin ako sa pamamahay na 'to.

"Okay then, I'll leave. 'Yon ba ang gusto mo kuya? 'Yon ba ang ikakasaya mo? Okay! Madali akong kausap." Tinulikuran ko sila para magtungo sa kuwarto ko at kunin ang mga gamit ko, pero hinawakan ako sa braso ni Mom kaya masama ko siyang tiningnan.

"No! Killy please, don't leave. I'm begging you." Hawak ni Mom ang braso ko. Mahigpit ang hawak niya at sinisiguro niya talaga na hindi ako makakaalis.

"Kausapin mo 'yang anak mo. Dahil aalis talaga ako rito. Bakit? Sa tingin n'yo ba masaya akong kasama kayo rito?! Sa tingin n'yo ba natutuwa akong kasama kayo sa mansyon na 'to?! Kayong dalawa na pinagkait sa akin ang katotohanan na karapatan kong malaman?!" I darted a death glare at my brother. "I only need one thing, Kuya. Only one to to make me stop." Inalis ko ang kamay ni Mom na nakahawak sa braso ko at nag-teleport papunta sa kuwarto ko.

Nang makarating ako sa kuwarto'y 'agad kong ni-lock ang pinto at sumandal doon.

Marahas akong napabuntong-hininga. Ang bigat ng dibdib ko. I think something stock on my chest.

Binaliwala ko na lang iyon at naligo. Papasok na lang ako sa school. Yeah, I have a school. The only this is it's a school for humans.

One of my dream is to study in a school for half-bloods, like me, but I do not know if there's an existing school for half-bloods. So while I'm searching for a school that suits for me, I'll study to human school until I found one.

Natapos na akong maligo at magbihis, sinuklay ko ang mahaba at brown kong buhok. Hindi ako nagpakulay, sadyang inborn na talaga ang kulay ng buhok ko. Kinuha ko na ang bag ko saka tumingin sa bintana. Ilang beses na akong tumatalon dito para lang matakasan sila. Ayaw ko talagang nakikita ang mukha nilang dalawa dahil naaalala ko lang ang mga nangyari noon.

Flashback.

Pauwi na ako galing school, nagtaka ako kung bakit nasa labas ng bahay si Mom at Kuya.

Half Blood Academy (School Of Half Bloods)Where stories live. Discover now