Organize İşler

-2-

Herkese keyifli okumalar !

Yatağımda oflayarak duvara dönerken belki bir umut bu sefer uykuya dalarım diye düşünüyorum lakin ne fayda !

Gerizekalının teki, büyük ihtimalle Yiğit'in işiydi, bana mesaj atarak tüm uyuma ihtimalimi çöpe atmıştı.

Ben meraklı bir insadım. 

Neden bana mesaj atmıştı ? O kimdi ? Yiğit'in bu işte parmağı var mıydı ? Varsa neden böyle bir şey yapmıştı ? Yoksa neden yoktu ? Ve daha nice saçma sapan soru zihnimi kurcalıyor, beynimi adeta minik kurtçuklar gibi kemiriyorlardı.

Cevap yazmak istiyordum ama cevap yazarsam ne olurdu kestiremiyordum. Yıllardır Yiğit ve Baran'ın kıçını toplamak bana ileriyi düşünme gibi bir yetenek getirmişti. Onların davranışlarının sonuçlarını hesaplayıp, ilerisinde olucaklara karşı koruma mekanizması oluşturmak beni için çocuk oyuncağıydı. Dayımla yengemin öğrense hayatlarının kararacağı çoğu beladan onları ben kurtarmıştım ama şimdi kendimi kurtaramıyordum. Sonuçları düşünemiyor, başıma bela alırsam nasıl davranmam gerektiğini kestiremiyordum.

"Off ! Bok kafalı numara, inşallah gecenin olmadık vakitleri ateşli vakitler için aranırsın !"

Duvar tarafından bir hışımla diğer tarafa dönerken bu seferde komidinin üzerinde duran telefonla karşılaştım.

"Bana kaderimin bir oyunu bu !" Ritimle söylediğim cümleye karşın duvardan gelen yumruk sesi ile abimin göremeyeceğini de bilsem gözlerimi devirdim.

Hem gecenin bilmem kaçında eve geliyor, hem de ses yaptım diye duvarı yumrukluyordu !

Abime sinirlenirken göz hizama tekrar telefonumun girmesiyle bir hışımla elime aldım.

Arya Çınar : O Yiğit'e söyle, ben yemem bu numaraları

Ellerim benden bağımsız ekranda gezinirken, gönderdiğim mesaj ile gözlerimi sıkıca yumdum.

Evet izninizle şimdi sizlere iki basit konudan bahsedicem.

Bir ;
Rezillik nedir ?

İki ;
Nasıl olunur ?

Bu iki soru hakkında bilgi almak isterseniz ve cevapları merak ederseniz buyrun, çekinmeyin. Ben her zaman buradayım.

Karşı taraftan cevap beklemeden ekranı kilitleyip, yorganı da kafama kadar çektim. Sanki yorganın içine saklanırsam rezil olduğum o an aslında yok olucak gibi hissediyordum. Tabii bu his çok da uzun sürmedi. Gelen bildirim sesiyle rezilliğim kanıtlandı, ispatlandı, official belgesi alıp mavi tikini yanına koydu.

Yorganı kafamdan çekmeden sadece elimi dışarı çıkardım. Boş komidinin üzerinde telefonu bulmak zamanımı çok almamıştı. Yorgan hala kafamdayken parmak izini okutup ekranı da açtım.

Yalnız tövbeler olsun ama kör olsam iyi iş görürmüşüm.

Nefessiz kalmanın ve birazcık da merakın etkisiyle yorganı çekip gelen mesaja baktım.

Bilinmeyen Numara : Kuzeninin benimle hiçbir ilgisi yok güzelim

Güzelim derken ?

Namı samı belli olmayan numaraya sırf o öyle dedi inanıcak mıydım ? Bilinmez, ama eğer işin içinde Yiğit yoksa biraz ürkmüştüm.

Arya Çınar : Senden korkmalı mıyım ?

Gülün, gülün çekinmeyin. Korktuğum birine senden korkmalı mıyım diye sorarak en büyük komikliği ben yaptım zaten. Çekinmeyin kahkaha atın.