Organize İşler

-45-

Yere düşen ve kalkmakta zorluk çeken bir kızı Vadi'nin girişinde görmemizle üçümüz de ayaklandık.

Yüzünü net göremediğim sarışın bir kız oldukça perişan bir halde düştüğü yerden kalkamaya çalışıyor ama her defasında başarısız oluyordu.

"Yardım edin bana nolur ! Bulucak beni !" Kızın yardım çığlıklarına daha fazla kayıtsız kalamazken koşarak yanına gittim ve kolundan tutarak oturur pozisyona gelmesini sağladım.

Sarı saçları perişan bir halde yüzünü kapatırken, sık nefes almarı ve sürekli yardım dilenen haliyle bir çeşit kriz geçirdiğini filan düşünmeye başlamıştım.

"Panik atak geçiriyor. Baran bir bardak su getir !" Yekta, düşündüklerimi doğrularken hızla yanımıza çökerek kızın saçlarını yüzünden çekti ve yüzünü iki eliyle kavradı.

"Tamam, tamam sana yardım edicez ama önce sakin olman lazım. Nefes al...derin nefesler al. Aferin...sakin olman lazım. Korkma." Yekta'nın direktifleriyle nefes alıp veren kız, yavaş yavaş sakinleşirken Yekta'nın bu olayla ustalıkla başa çıkmasına hayran olmayı keserek ayağa kalktım ve elinde bardakla şaşkınca dikilen abimin elinden suyu alarak kızın yanına çömeldim.

"Biraz su iç." Kız uzattığım bardağı titreyen ellerle kavrayıp içerken ne kadar güzel olduğunu yeni yeni fark ediyordum.

Yüzünün beti benzi atmış, sarı saçları karışık bir halde bileyken cidden çok güzeldi. Hem de öyle normal değil baya saf bir güzelliği vardı. İnsanı kendisine baktıran cinsten. Suratında ki yara bere bile rahatsız etmiyordu insanı.

"Bize neler olduğunu anlatacak mısın ?" Abim kendine gelerek kızın başına zebani gibi dikilirken ona sert bakışlar attım ama o umursamadı.

"Anlatıcam...söz veriyorum, hatta yemin ederim anlatıcam ama beni saklamanız lazım. Birazdan burda olur, beni korumanız lazım nolur." Kızı tekrar bir panik krizine girerken, hızla elinden bardağı alıp yere koydum ve bana bakmasını sağladım.

"Tamam, sakin ol seni saklayacağız. Gel benimle, mutfağa gidelim. Orda saklanırsın." Sarışın kızın solgun yeşil gözlerinde bir parıltı geçerken gülümseyerek ayaklandım ve kalkmasına yardımcı oldum.

Abim ve Yekta'nın bakışlarından yaptığım şeyin tasviplemediklerini anlayabiliyordum ama bu kızı asla böyle bırakamazdım. Hem ayrıca mutfakta dursak ne olurdu ki ?

Kısa boylu, cılız kıza yavaşça yardım ederken mutfağa ulaşmamıza çok az bir zaman kalmıştı ki yankılanan bir erkek sesiyle kız kolumun altında titredi ve beni de çekerek hızla kendini mutfağa attı.

"Buldu beni ! Geldi işte burda ! Bulamaz sandım...ah ne aptalım ! Bu sefer kesin öldüm. Öldürecek beni !" Kız daha çok kendi kendine konuşur bir halde, tezgaha yaslanıp elleriyle iki yandan kafasına vururken içerden duyduğum bağırışla bende korkuyla mutfak kapısının yuvarlak camından dışarı baktım.

"Sühelya ! Nerdesin lan ? Nereye sakladın ?" Sakallı, mafya dizilerinde fırlamış gibi gözüken bir adam Vadi'ye girip deli gibi bağırırken kafamı arkaya çevirerek kıza baktım.

İyice paniklemiş, ayakta güçlük çekerek yere oturmuştu ve kendi kendine ölüceğini söyleyerek bir ileri bir geri sallanıyordu.