Organize İşler

-27-

Hayat çok garipti.

Kuşlar uçuyordu falan ama yani garipti işte.

Bir gün tüm her şeyden habersiz öyle boş boş etrafta geziyorken öbür gün abinize meydan okumak için kendinizi gazlıyor olabiliyordunuz.

Tıpkı şu anda ki gibi.

Aytaç,Burçin ve benim dahil olduğum yedi kişilik küçük gangster çakması grubumuz Vadi'nin arka kapısının önünde kimseye çaktırmadan içeri girmeye çalışıyorduk.

Mekan basmaya bakın,gizlice basıyorduk mekanı.

"Arya hadisene !" Aytaç'ın seslenmesiyle dışarda kalanın bir tek ben olduğunu fark edip onları takip ettim ve buraya ilk geldiğimizde ki gibi şu dağınık çatı katına çıktık.

Şimdi burdan aşağı indiğimiz ilk an,bir daha burayı kullanmayacaktık ve bu sinir bozucuydu. Sonuçta buraya gizlenip onları izlemek işime gelirdi.

"Hazır mısınız ?" Bizimle birlikte gelen sarı saçlı,sıska çocuk deri ceketini düzeltip bize bakarken omuz silktim.

Ben hazırdım da Burçin garip bir şekilde baya gergin gözüküyordu.

"Hadi artık bir an önce bitirelim şu işi." Burçin'im sabırsız ifadesi ile şüphelensem de bir şey demeden diğerlerine baktım ve hepsinin onaylayan ifadeleri ile en önde merdivenleri inmeye başladım.

Oldukça güzel ve modern dizayn edilmiş Vadi'de insanlar yavaş yavaş,merdivenden inen bizi fark ederken,çalan rock müziğinin de durmasıyla nihayet tüm herkes bize dönmüştü.

Barın önünde dikilen Baran,Yiğit,Işıl ve Yekta'da şaşkın bakışlarla daha çok bana bakarken,ben Baran'dan bakışlarımı ayırmadan emin adımlarla yanına ilerledim.

"Ne işiniz var burda ?" İlk konuşan Baran olurken,bana bakmaktan çok hemen yanımda duran Aytaç'a yönelik konuşmuştu.

"İadeyi ziyaret yapalım dedik." Aytaç'ın yerine ben konuşurken,kendimden emin bir şekilde ellerimi siyah kotumun arka cebine koydum ve omuz silktim.

"Kuyu'ya seni almak için geldim Arya !" Mekanda ki herkes sessizleşmiş bizi izlerken bakışlarımı Baran'dan bir saniye bile ayırmamaya çalışıyordum. Özellikle bar tarafına bakmak isteyeceğim son şeydi.

"Biliyorum,ben de teşekkür etmeye geldim işte. Malum sen beni eve kitleyip,başıma da gardiyan dikince ve bir de telefonlarımı açmayınca başka şansım kalmadı. Bilirsin,borçlu kalmayı sevmem."

Masum bir şekilde dudak büküp,Baran'a bakarken şu an çok sinirlendiğini gayet iyi anlayabiliyordum fakat ne kadar gösteri yaparsam Diğerleri'ne kendimi kabul ettirmem o kadar kolay olucaktı. O yüzden durmadım.

"Bebek bakıcılığı o kadar da kolay değilmiş di mi Yekta ? Meloş Sultan ile iyi vakit geçirdiniz mi bari ?"

Gülerek sorduğum sorular Yekta'nın pek hoşuna gitmemiş olucak ki sinirli bir homurdanma dudaklarının arasından çıktı. Pekala,bu biraz korkunçtu işte.

"Baran,Yekta'nın tasmasını sıkmanın vakti gelmiş sanırım." Aytaç,yanımda hiç gocunmadan konuşurken elimi alnıma vurmamak için zor durdum. Burda şu an kavga çıkarırsak,dayak yerdi.

Yani tabi ben yemezdim ama Aytaç'ın net ağzı yüzü dağılırdı. Bu çocuk neden böyle salaklıklar yapıyordu ki ?

Yekta,Aytaç'ın meydan okumasıyla sinirle bize doğru bir adım atarken,onu son anda barın arkasında duran,hani şu gençliğinin hızlı geçtiğini tahmin ettiğim Murat Abi engelledi.