Belki hataydı, belki yanlıştı, belki imkansızdı ama aynı zamanda da o kadar doğru ve o kadar güzeldi ki.
Birini görmeden, sadece hissederek sevmek...
Sanırım, gerçek olan buydu. Yaşamak, nefes almak hatta gerçekleştirdiğim tüm yaşamsal faaliyetler...
"Bence kesin filmin sonunda kız ölücek. Sence ?" Heyecanla kucağımda ki mısır kasesinden ağzıma bir avuç mısır doldururken Süheyla'nın cevabını bekledim fakat bir şey demeyince, yanımda ki kumandadan filmi durdurarak ona döndüm.
"Süheyla, sen de bir şeyler var. Anlat hadi ne oldu ? Abim filan mı bir şey dedi ?"
Mısır kasesini yan tarafıma koyarak Süheyla'ya döndüm ve anlatması için ciddiyetle ona baktım. Tüm haftasonu bir acayipti. Sürekli bir yerlere dalıp gidiyor ve çevresinden kopuyordu. Baran'la tartışmalarında bile yeteri kadar laf yetiştirmemişti.
"Yok canım, ne diyecek o öküz bana ? Sadece...uyuyamıyorum biraz. Şu miras işi filan çok kafama takıldı. Bir de ben sizin düzeninizi çok bozdum Arya, artık yeni bir ev bulmam lazım."
"Süheyla ! Saçmaladığının farkındasın değil mi ? Biz, hepimiz senin burada olmandan dolayı çok mutluyuz. Ayrıca düzenimiz de şu an gayet yerinde. Bir daha böyle şeyler dediğini duymayayım. Tamam mı ?"
Süheyla'nın söylediklerine kendimi tutamayarak öfkeli bir çıkış yaparken sonradan sakinleşerek gülümsemiş ve ona sarılmıştım. Kendini rahatsız hissetmesini anlayabilirdim. Her ne kadar hissetmemesi için elimizden geleni yapsak dahi bu çok normaldi. Bu hissi anlayabilirdim. Hayatımın bir döneminde ben de öyle hissetmiştim. Dayıma ve ananeme sürekli yük olduğumuzu düşünürdüm ama sonrasında bir aile olduğumuzu anlamıştım. Umuyordum ki Süheyla'da anlardı ve kendini misafir gibi hissetmekten vazgeçerdi.
"Tamam. Bu kadar kucaklaşma yeter. Hadi filme dönelim, sonunu merak ediyorum."
Süheyla ile ayrılıp tekrar izlediğimiz aksiyon filmine dönecekken telefonuma gelen mesaj sesiyle kumandayı fırlatarak telefonu aldım.
"Yekta mı ?" Süheyla bana sırıtarak bakarken, ona dil çıkarıp telefonuma döndüm ve davşanın tahminin doğru olduğunu gördüm.
Yekta Özçelik : Ne yapıyorsun ?
Arya Çınar : Hiç Süheyla ile film izliyoruz
Yekta Özçelik : Ders çalışman lazım farkındasın di mi ?
Arya Çınar :
Ups! Gambar ini tidak mengikuti Pedoman Konten kami. Untuk melanjutkan publikasi, hapuslah gambar ini atau unggah gambar lain.
Yekta Özçelik : Neyse bu konuyu sonra da konuşabiliriz
Arya Çınar : Bu konuyu konuşmamıza gerek yok çalışıyorum zaten
Yekta Özçelik : Tıp kazanabilecek kadar mı ?
Arya Çınar : Hayır tabiki de
Yekta Özçelik : Nedenmiş o ?
Arya Çınar : Çünkü tıp istemiyorum tatlım
Arya Çınar : Üzgünüm ama abimin yolundan gitmeyi düşünüyorum, senin değil
