Organize İşler

-55-

Haftanın ilk günü, okul sonrası antremanımızda Enhar canımıza okuduktan sonra giyinme odasından adeta sürünerek çıkarken kızların benimle dalga geçmelerine sesimi çıkarmadım.

Hafta sonu, çiçeği burnunda sevgililer olarak Beşiktaş'a kahvaltı yapmaya gitmiştik ve ben de Instagram'a fotoğraf atmıştım. Yani tabiki de Begüm görsün değildi. Maksat sosyal medyamız canlansın. Tabi ufak bir canlanma olayı büyüyerek dedikodulara malzeme olmuştu ama sorun etmiyordum. Keyfim yerinde olduğu sürece kimin ne dediği zerre umrumda değildi.

"Ee Kaptan, gerçekten de Işıl'ın abisiyle mi sevgilisiniz ?" Yanıma koşarak gelen Songül ile gülerken, diğer tarafımda da Nihal'in kıkırdamasıyla omuz silktim.

Onları merak içerisinde bırakmak hoşuma gidiyordu. Hepsi merak ediyor ve öğrenmek için can atıyorlardı ama ben oldukça ketum davranıp onları deli ediyordum.

Kızların ısrarlarıyla okul çıkışına doğru ilerlerken arkamdan Enhar'ın sesini duymamla geri döndüm.

"Arya !"

"Evet ?" Enhar, elinden düşürmediği düdüğü ile bana doğru yürürken kızlara gitmelerini işaret ederek yanıma gelmesini bekledim.

"Üzerinde ki uyuşukluğu nihayet atabildiğin için sevindim. Mart ayında antremanları daha da arttırmayı planlıyorum ve bizim alt yapı kadrosuyla bir maç planlıyorum. Bu konuda ne düşünüyorsun ?"

Enhar'la beraber bir yandan yürüyüp bir yandan konuşurken dediği şeyle durakladım.

Alt yapı kadrosu dediği, Fenerbahçe'nin alt yapısı mıydı ? Şaka mı yapıyor yoksa gerçek miydi anlamıyordum.

"Dalga mı geçiyorsun ?" Şaşkınca Enhar'a bakarken suratında şaka yaptığına dair bir belirti göremeyince iyice korkmuştum.

Fenerbahçe alt yapısından bahsediyordu.

"Hayır, iki hafta sonra ilk maçımızı yapıyoruz. Bizim koçla konuştum, size yardım etmeye oldukça gönüllü. Hem bizim için de iyi olur. Nisana kadar birkaç maç yaparız diye düşünüyorum."

Enhar beni beklemeyip yürürken, ben geride şaşkınca kalmıştım.

Bir kere de değil birkaç kere maç yapacaktık öyle mi ?

Bu elbette oldukça iyi bir şanstı fakat henüz böyle bir şey için hazır olduğumuzu düşünmüyordum. Yani hayvan gibi heriflerden ve bizden çok daha profesyonel oyunculardan bahsediyorduk.

"Ben bunun için hazır olduğumuzu düşünmüyorum." Koşarak Enhar'a yetiştiğimde okuldan çıkmıştık, soğuk hava üşümemi sağlarken montuma sarıldım ve spor çantamın kolumdan düşmemesi için tuttum.

"Hazır olucak bir şey değil ki bu. Sadece sizi en zoru görmeniz için bir alıştırma. Zaten karşılaşıcağınız takımlar asla bizim kadar iyi olamaz. Bence kızlar bu fikre oldukça sıcak bakacaklar."

Enhar gülerek bana bakarken ona göz devirmemek için kendimi zor tuttum. Kızlar tabiki de bu fikre sıcak bakarlardı. Alt yapı kadrosunda kim bilir nasıl herifler vardı !

Enhar'ın bu fikri çoktan onaylamıştı. Kızlar ne dersem diyeyim hayır demeyeceklerdi ve koç belliki çoktan onay vermişti.

"O halde arkadaşlarını uyar, bizi çok yormasınlar."

Pes edip yenilgiyi kabul ederken demir kapıya gelince okulun hemen karşı kaldırımında arabasına yaslanmış Yekta'yı görmek kaşlarım şaşkınca havaya kalkmasına sebep oldu.

Dün gece beni okuldan alıp, almama konusunda aramızda bir konuşma geçmişti ve ben de almamasını söylemiştim ama ne yazık ki beni dinleyen yoktu. Ne güzel !