Keyifli okumalar♥️
Bahar yeni bir güne korkunç bir baş ağrısı ve ağlamaktan şişmiş gözlerle uyanmıştı.
Artık kafasında net olan şeyler vardı.
İlki Hamza Mahir acımasız ve duygusuz bir canavardı.
Kendi istekleri doğrultusunda önüne çıkan her engelin üstüne basıp geçebilecek biriydi ve anlaşılan o ki Bahar'ın kendisi de buna dahildi.
İkincisi günlerdir bir hayal alemine kapılmış gitmiş zorla kaçırıldığını, bu evde tutsak edildiğini, sevdiklerinin ne durumda olduğunu dahi göz ardı etmişti.
Ne içindi tüm bunlar?
İki gündür tanıdığı bir adam için yirmi beş yıllık benliğinden vazgeçmeye değer miydi?
Kişi özsaygısını yitirdiğinde ipin ucu kaçıp gitmez miydi?
Bahar mantıklı bir kızdı bu hep böyle olmuştu ve bundan sonra da böyle olacaktı.
Madem bu evden çıkamıyordu öyleyse bu evi onlara dar edecekti.
Kararlılığın vermiş olduğu güçle yataktan kalktı.
Mutfağa indiğinde Hafize hanım mutfağın bahçeye açılan kapısından çıkmak üzereydi.
"Günaydın güzel kızım"
Bahar zorla da olsa gülümsemeye çalıştı.
"Günaydın Hafize teyze. Kahvaltı için sağol."
Kadın normalde demlediğinden farklı bir çaydanlıkta bitki çayı hazırlamaya koyulmuştu.
"Ne demek yavrum afiyet olsun. Bugün sabah Hamza beyim 'Bahar'a dinlendirici bir şeyler hazırla' deyince papatya çayı demledim kızım sana."
Bahar'ın burnundan bir hıh sesi çıktı oldukça alaylı bir şekilde.
Önce ağlatıp ağlatıp sonra bir de düşünürmüş gibi poz kesiyordu kasıntı herif.
"Eksik olsun."
Hafize hanım genç kızı duyamamıştı.
"Bir şey mi dedin kızım?"
Bahar geçiştirir bir edayla konuştu.
"Yok Hafize teyzem demedim bir şey hem zaten desem ne olacak dimi? Resmen klinik vaka. Ona alternatif tıp ne yapsın? Diz çöküp tövbe ister ancak."
Yaşlı kadın anlamaz gözlerle bakıyordu. Bu gençleri anlamak zor işti vesselam.
"Ben evime doğru gidiyorum kızım. Yeni fideler gelmiş onları ekeceğim bir şeye ihtiyaç olursa kapıdaki çocuklara söyle gelirim ben hemen."
Bahar fide lafını duyunca heveslenmişti.
"Senin evin de bu arazinin içindeydi değil mi Hafize teyze?"
Hafize hanım açıklamaya girişti. "Öyle benim ev de burada. Sağolsun beyim benim için de bir müştemilat yaptırdı. Müştemilat dediğime bakma ha kocaman lüks ev görsen."
Anlatırken gözleri sevgiyle ve minnettarlıkla öyle bir parlıyordu ki Bahar aynı adamdan bahsettiklerine inanamıyordu.
"Başka kimler yaşıyor peki burda?"
Kadın hevesle anlatmaya devam etti.
"Nejat bey oğlumun ve Yiğit Ali bey oğlumun da evleri var arazi sınırlarında ama yürüme mesafesi epey uzak. On beş dakika falan yürümen gerekir onların villalarına ulaşmak için. Burası çok büyük bir yer. Beyim burayı özel yaptırdı. Gözün alabildiğince onundur bu topraklar. Çok büyük bir araba garajı var mesela, ayda bir temizliğe gelen kızlar kendi aralarında konuşurken duydum özel yapım koca koca arabalarla doluymuş içi."
