Bölüm-17

158K 4.7K 251
                                    

Keyifli okumalar♥️

Hamza Mahir önde, Bahar arkada ele ele tutuşmuş daha doğrusu, Hamza Mahir Bahar'ın elini büyük bir sahiplenmeyle kavramış şekilde, merdivenlerden iniyorlardı.

Ortama ateşkes ilanından sonra gelen sessizliğin huzuru hakimdi.

Bahar gönlü alınmış çocuk gibi hissediyordu kendini.

Hoş şimdiki çocukların gönlünü almak Bahar'ın gönlünü almaktan çok daha zordu ya neyse.

Gerçi Bahar da çoğu zaman sırf inadından burnunun dikini indirmezdi ama bu adam kendini çabucak ikna ediveriyordu.

Daha doğrusu Bahar, Hamza Mahir'e kanmaya dünden razıydı.
Allahtan öyle kandırmacaya yalanla dolanla işi olan bir adam değildi.

Henüz tanıyalı bir hafta bile olmamıştı dahası Bahar insan sarrafı olmaktan da çok uzak biriydi fakat onun öyle biri olmadığını anlamak için yalnızca kısa bir süreliğine aynı ortamda bulunmak yeterliydi.

Genç kız kendini kontrol altında tutup gülümsememeye çalışırken merdivenleri inmişlerdi bile.

Yiğit Ali elinde biraz önce Bahar'ın bizzat aşağıya fırlattığı kutuyla üstü başı ıslak bir şekilde oturuyordu. Koltuğu ıslatıyor olmak pek de umrundaymış gibi görünmüyordu.

"Yiğit Ali keşke yüzmek için mayo giyseydin."

Kendisi yüzünden havuza atlamak zorunda kalmıştı bir de dalga geçiyordu doktor hanım.

"Alacağın olsun yenge ya senin fırlattıklarını topladık üstüne dalga geçiyorsun bir de."

Yiğit Ali'ydi bu da durmazdı ki ele ele tutuşan çiftin ellerine doğru bakarak konuştu.

"Abimle barış anlaşması imzalamış gibi göründüğünüz için yenge diyorum ama bir façada öbür kaşıma atmazsın inşallah?"

Bahar adamın kanayan kaşını şuan farkediyordu. Tam sol kaşının bitim yerine denk getirmişti kocaman metal kordonlu saati.

"Hiii Yiğit Ali onu ben mi yaptım?"

Yakından görebilmek için hemen Hamza Mahir'in elini bırakıp Yiğit Ali'ye doğru gitti.

"Yaa çok özür dilerim benim şey oldu..."
Yiğit Ali sözün devamını getirdi
"Gözün döndü?"

Bahar mahçup mahçup baktı
"Evet maalesef gözüm döndü."

Üzgün bir şekilde yaraya bakıyordu sanki kendi canı acımış gibi.

"Ulan üzmesene kızı! Yavrum gel sen de şuraya alışık o dingil."

Yiğit Ali yavru kedi gibi bakıyordu.

"Görüyorsun değil mi yenge? Biz kendimizi siper edelim olmadı havuza atlayalım adam bizi ayak üstü harcasın"

Bahar uyarıcı bakışlarla Hamza Mahir'e döndü.

"Mahiiir görmüyor musun çocuğun halini birimiz kaşını yardı diğerimiz için sırılsıklam oldu çok ayıp!"

Yiğit Ali kızın yüzü kendine dönük olmadığı için keyifli keyifli sırıtıyordu.

Ağabeyi de elbette bu sırıtmayı görüyordu çünkü direkt gözünün içine bakarak yapıyordu bu işi.

"Küçülsün de cebime girsin bari ulan neresi çocuk bunun?"

Bahar adama kınayan bakışlar atarken tekrar Yiğit Ali'ye döndü. Anında yüzündeki sırıtmayı silen adam yeniden acı dolu bakışlar atmaya başladı.

GÜMÜŞPALAWhere stories live. Discover now