Keyifli okumalar ♥️
İki genç adam yaklaşık on beş dakikadır evin içindeki büyük toplantı salonunda ağabeylerini bekliyorlardı.
Kapı açılıp ardından gürültüyle kapandığında Hamza Mahir'in oldukça aksi bir ruh halinde olduğu açıkça belli oluyordu.
İki adam da saygıdan taviz vermez şekilde ayağa kalkıp Gümüşpala'yı selamladılar.
"Hoşgeldin abi"
Söze ilk giren her zamanki gibi Yiğit Ali'ydi.
"Hoşbulduk aslanım geçin oturun" derken gözü iki adam arasında gidip gelmişti.
Oldukça büyük toplantı masasına iki adam karşılıklı otururken, Hamza Mahir başköşedeki yerini almıştı. Arkasına yaslanıp konuşmaya başladı.
"Var mı yaramaz bir durum?"
Bir yandan da her zaman olduğu gibi elinde tesbihini çeviriyordu.
"Her şey yolunda abi rutini bozan bir durum yok." Ciddiyetle cevap veren Nejat'tı.
Gümüşpala herhangi bir şey demeden elindeki tesbihe bakıyordu. Nejat'ın söylediklerini onaylar biçimde kafasını sallamakla yetindi.
Ardından oluşan sessizlik bir müddet kimse tarafından bozulmazken Hamza Mahir bariton sesiyle yavaş yavaş konuşmaya başladı.
"İkinizin de çok iyi bildiği bir şey var o da benim geçmişten gelen bir hesabı kapatmak istiyor oluşum."
İki adam da pür dikkat ağabeylerini dinlerken sessizce baş sallayarak onayladılar söylediklerini.
"İstemesine istedik amma velakin attığımız okun dönüp bizi vuracağını hesap edemedik."
Çoğul konuşuyordu fakat muhattabının direkt kendisi olduğu belliydi.
"Durum böyle olunca ben de bir değişim kararı aldım."
Yiğit Ali ve Nejat çıt çıkarmadan dinliyorlardı üstelik konu giderek daha da merak uyandırmaya başlamıştı.
"Bundan böyle karım konunun muhattabı olmayacak. Gidişattan her türlü uzak tutulacak."
İki adam da şaşkın şaşkın bakıyorlardı.
Tamam kabuldü ağabeyleri en başından beri şöyle bir plan yaptım diyerek kendilerine Baharla ilgili bir açıklama yapmamıştı fakat Bahar'ı araştıran da, evine yeni güvenlikçiyi yerleştirip bilgi akışını sağlayan da ve hatta kaçırıp getirten de kendileri olduğu için planın kız üzerinden yürüdüğünü elbetteki biliyorlardı.
"Abi biz mi anlamadık yoksa plan iptal mi?" soruyu soran Nejat'tı.
"Soracağım hesap baki aslanım. Ancak ölürsem vazgeçerim ama..." Koltuğunun kolçağından destek alarak biraz öne doğru eğildi ve konuşmaya devam etti.
"Annemle karım arasında bir tercih yapmayacağım."
İşin aslı odadaki diğer iki adam da şaşkınlıklarını attıktan sonra rahat bir nefes vermişlerdi.
Bahar'a gün geçtikçe daha çok ısınıyorlardı ve bıcır bıcır konuşan ufak tefek haliyle evin içindeki küçük kardeşleri gibi gelmeye başlamıştı.
Üzerinden aldıkları intikam vicdan azabı olarak geri dönerken ağabeylerinin aldığı bu karar isabet olmuştu doğrusu.
Yalnız sorun olan şey şuydu ki intikamdan vazgeçmedilerse ne yapacaklardı?
"Abi valla ben Bahar yengenin olaydan çıkmasına memnun oldum yalan yok. Eminim Nejat'ta aynıdır ama af buyur abi de biz ne bok yiyeceğiz şimdi?"
