Bahar sabah gözlerini açtığında kendini adeta Hamza Mahir'in üzerinde yatarken bulmuştu.
Önceden sabaha kadar yatakta dört dönen kendisi değilmiş gibi adamın güçlü kollarının altında kıpırdamadan kimbilir kaç saattir uyuyordu.
Başını zar zor bir şekilde göğsünden kaldırıp adamın uyuyan yüzüne baktı.
Kirli sakallı köşeli yüzü, gözleri kapalıyken upuzun görünen kirpikleri, esmer teni, hafif dalgalı olduğu anlaşılan ve uykusunda bile taralı duran kısa, siyah saçlarıyla gerçekten kusursuz sayılabilecek derecede güzel duruyordu.
İşin aslı Bahar pek güzel erkek sevmezdi yani bebek yüzlü denilen kusursuz güzellikteki erkekler onun ilgi alanı değildi fakat Hamza Mahir'in yüz hatları o kadar sert duruyordu ki resmen güzelliğiyle tezat oluşturuyor ve genç kıza fazlaca çekici geliyordu.
Gece yorduğu kadar kendisi de yorulmuş olcak ki Bahar'ın kıpırdanmalarına aldırış etmeden uyuyordu.
Uzunca bir zaman yatakta aşık olduğu adamla yatmanın keyfini süren genç kız bir süre sonra kalkıp duşa girmeye karar verdi.
Hamza Mahir'in mengene gibi kollarından zar zor kurtulup çıplak bedenine sabahlığını geçirdiği sırada ayağını markizin köşesine vurarak seke seke banyoya koşturdu.
İnci rengi dantelli sabahlığı çıkarıp suyun altına gireceği sırada gözü aynadaki aksine takıldı.
Vücudunun bir sürü yerinde irili ufaklı kızarıklıklar ve özellikle boynunda morluklar vardı.
Aklı birden sabahın ilk ışıklarına kadar kocasıyla yaşadığı o tutku dolu anlara kayarken istemsizce nefes alış verişleri hızlandı.
"Sapıtma Bahar kendine gel kızım!"
Sonrasında yukarıdan akan sıcacık suyun altına girdi. Gözleri kapalı saçlarını şampuanlarken beline sarılan kollarla aklı çıkan genç kız aniden boş bulunup zıpladı.
"Şişşt sakin ol."
Al işte gözüne şampuan kaçmıştı!
"Niye sinsi sinsi yaklaşıyorsun be adam?"
Bir yandan da yüzüne su tutup gözünün yanmasını geçirmeye çalışıyordu.
Yeterli olduğuna kanaat getirmiş olacak ki gözlerini açarak adama doğru döndü.
"Hem uyumuyor muydun ne işin var senin burda?"
Hamza Mahir kızın saçlarını bir yana doğru toplamış kendi için açtığı yolda boynuna ufak ufak öpücükler kondurmakta meşguldü.
"Güzelim odanın içinde koşarak hareket etmek yerine duşa giriyorum deseydin ben yine uyanırdım zaten."
Canım ayağını heba ettiği gibi adamı da uykusundan etmişti anlaşılan.
"Afedersin aslında sessizce çıkmak istedim yataktan ama ayağımı çarptım."
Gümüşpala'nın gözü kızın ayağına kayarken homurdandı.
"Ulan minicik bir şey zaten Allah bilir nasıl acımıştır."
Bahar adamın çatık kaşlarına gülümsedi.
"Mahir sen artık çıksan mı sevgilim hı?"
Gözü adamın göğsü hizasında bir yerlerde oyalanıyor daha yukarıya bakamıyordu.
Hamza Mahir yine kendine mabet belirlediği boyun girintisine başını gömmüştü.
"Benim keyfim gayet yerinde."
Utançtan kıvranıyor olmasaydı Bahar'ın da keyfi gayet yerinde olurdu tabi.
