Keyifli okumalar♥️
Kasım ayı kendini iyiden iyiye göstermeye başlamıştı.
Elinde kahve kupasıyla kış bahçesindeki koltukta, camekanın ardından yağan yağmuru izliyordu Bahar.
Epey kasvetliydi bugün hava.
Şakır şakır yağıp akıp giden yağmurla birlikte Bahar'ın da zihninden onlarca düşünce akıp gidiyordu.
Bu eve geldiği ilk gün hava nasıl da sıcaktı. İnsanı eriten o sıcaklar kaybolmuş yerini kışa bırakmak üzereydi.
İnsan hayatı ne de hızlı ilerliyordu.
Mevsim değişmişti bile.
Gök gürültüsüyle yerinden sıçradı. Oldum olası korkardı şu sesten. Yani öyle yalnız yatamayanlardan falan değildi fakat ne zaman hava böyle şiddetli olsa tüm açık pencereleri kapatırdı. Sanki içeriye giriverecekmiş gibi hissederdi.
Hamza Mahir gideli henüz çok olamamıştı ama şuan başını göğsüne yaslayıp yağan yağmuru birlikte izlemek gibi bir isteğe kapıldı. Nedensizce çok heveslenmişti.
Üzerine giydiği örgü hırkasının cebinden telefonunu çıkarıp adamı aradı. Biraz sonra karşı tarafın bariton sesi duyuldu.
"Güzelim"
Bahar bu sesi duyduğu zaman tüm huzursuzluğu geçiyordu.
"Sevgilim"
İşe giden adama gel denmeyeceğini genç kız da biliyordu fakat istemsizce aramıştı işte.
"Yavrum bir şey mi var?"
Hamza Mahir'i endişelendirmemek adına konuşmaya başladı Bahar.
"Yok bir şey olmadı merak etme. Kış bahçesine çıktım yağmuru izliyorum. Öyle işte seni aramak istedim."
Duydukları hoşuna giden adamın cevabı gecikmedi.
"Gel diyorsun yani?"
Bahar bir taraftan oturduğu koltuğa iyice yayılırken diğer taraftan saçıyla oynuyordu. Adamın sesini duymak bile rahatlatmasına sebep oluyordu.
"Gel dersem geleceksin yani?"
Flört ederken bile pazarlık yapan kıza içten içe güldü Gümüşpala.
"Sen bir dene bakalım."
Her ne kadar hoşuna gidiyor olsa da sesi oldukça ciddi bir şekilde komut veriyordu.
"Ya Mahiir keşke burada olsan birlikte izlerdik yağmuru. Ben senin kucağına yatardım ne güzel."
Genç kızın sesini nasıl hem bu kadar narin hem de böylece nazlı ve cilveli çıkarabildiğini merak ediyordu adam.
"Sen şimdi bana şiir de oku dersin?"
Bahar kıkırdadı.
"Cumhuriyet bayramı şiiri mi okuyacaksın?"
Hamza Mahir'in şiir okuması gibi bir durumu gözünde canlandıramıyordu genç kız, en fazla ilkokulda falandı heralde.
Tam o sırada biri arkadan gelip boynuna sokulunca Bahar'ın zaten şu günlerde gezintide olan aklının kalanı da kaçıp gitmişti. Korkuyla yerinden sıçradı.
"Hiiih a-aklım çıktı aklım aklım!"
Bir yandan da elini damağına götürüp kaldırmakla meşguldü.
"Böyle alırım aklını yavrum kocanla dalga geçmek neymiş görürsün."
Bahar henüz kendine gelemeden Hamza Mahir çoktan koltuğa kurulmuş kızı da kolunun altına çekmişti bile.
