CHASE POV
"Si Yesha 'yon, di ba?" Tinuro ni Kaiden ang isang milktea shop.
Nilingon ko ang direksyong tinuro niya. Si Yesha nga. Mag-isa lang at...umiiyak?
"Tara puntahan natin," yaya ni Kaiden.
"Kayo na lang," saad ko.
"Tara na. Kunwari ka pa gusto mo rin naman." Tiningnan ko siya nang masama pero hinila na niya ako papasok sa shop.
"Order muna ako," ani Kenji at nagpaiwan sa counter.
"CR muna ako. Ikaw na lumapit kay Yesha," utos ni Kaiden sa 'kin.
Dahan-dahan akong napatingin sa kanya pero ang bilis niyang nakaalis. Ang lakas ng loob mag-aya tapos ako inutusang lumapit.
"Para kang kawawa na umiiyak diyan," I stated coldly.
She looked up at me. And the moment she saw me, disappointment flashed in her eyes.
"Hi, baby girl!" bati ni Kaiden. Thank God dumating na rin siya. I really don't like to talk to this girl. "Paupo ah." Hindi na niya hinintay sumagot si Yesha at naupo na sa tabi niya.
Dumating na rin si Kenji at naupo sa harap ni Kaiden. That left me with no choice so, I sat opposite her.
"Bakit mag-isa ka?" usisa ni Kaiden.
"Kailangan ba may kasama ako?" she answered coldly.
"H-Hindi naman. Nagtaka l-lang ako," napapahiyang sagot ni Kaiden. "Gumagabi na rin kasi kaya ayon...alam mo na...delikado mag-isa."
"Kaya ko sarili ko."
I glanced at her. She's being annoying again. Siya na nga sinasamahan. "Sabihin mo lang kung ayaw mo kami rito at lilipat kami. Hindi 'yong nagsusungit ka riyan," I butt in.
"Umiiyak ka kasi kanina kaya naisip ko na baka kailangan mo ng kasama. Sorry, Yesha," Kaiden explained.
"Hindi. P-Pasensya na. Mainit lang talaga ulo ko. You can stay here."
"Kung mainit ulo mo, huwag mo sa amin ibunton. Ikaw na nga sinasamahan ganyan ka pa," inis pa ring saad ko.
"Kung nandito ka lang para lalong painitin ang ulo ko, makakaalis ka na."
"Oh, oh, timeout. Baka kayo naman mag-away niyan ah." Kaiden held out his hand between us.
"Eh 'yan eh!" Yesha pointed at me.
"Anong ako? Ang sabihin mo war freak ka lang talaga."
"Here's your order, sir." Good thing the staff came with our orders.
This girl is really getting to my nerves. Ano bang problema niya?
"So, Yesha ok ka na ba?" Kaiden asked her. "Bakit ka umiiyak? Si Lucas ba? Sabihin mo lang reresbakan namin."
"No. Wala namang gawa sa akin 'yon. May naalala lang talaga ako," malungkot nitong sagot. "Ni hindi ko namalayan na umiiyak na pala ako." She smiled bitterly. "Nakakasawa nang umiyak. Pero wala eh, kusa silang lumalabas."
That somehow erased my annoyance. I can feel that she's really having a hard time. Her eyes even glimmered with tears again.
"Sshh...Huwag ka na umiyak." Kaiden put his arm around her shoulders, comforting her.
"Huwag para-paraan makaakbay lang. Baka may magselos," Kenji commented.
"Ha? Sino?"
"Nandiyan lang sa tabi-tabi," he answered nonchalantly.
BINABASA MO ANG
My Destiny (Book 1)
Teen FictionLumipat si Yesha Vera ng ibang lugar, umaasang matakasan ang sakit mula sa nakaraan niya. Desididong maibalik ang dating siya upang makabalik na rin sa kanila. 'Yon ang plano. Simple lang. Hanggang sa madamay siya sa away ng dalawang tao. Ang akala...
