အရိပ်(BL fic) Unicode+zawgyi Code

part 2

ရဲရင့်နဲ့ကျွန်တော်နဲ့က majorမတူပေ

♬တူတီး...တူတီး...♬ ♪ တူတီး...♪ ♬

'Hello....!!!'

'အေး...ခုကန်တင်းလာခဲ့လေ နေ့လည်စာစားရအောင်.....'

'အေး..အေး..ခုငါလာပြီ'

ရဲရင့်တစ်ယောက်phဆက်ခြင်းဖြစ်ပေသည်

ကျွန်တော်လဲ ချက်ချင်းပင် အတန်းထဲကထွက်ကာ ရဲရင့်ပြောတဲ့ ကန်တင်းဆီသို့ ထွက်လာခဲ့လိုက်သည်

'Heyy!!ငါ ဒီမှာ....'

'မင်းကွာ ဘာမှမမှာရသေးဘူးလားဟ.
ငါဗိုက်ဆာနေပြီ....'

'မှာထားတယ် မရသေးတာ....ခနလောက်စောင့်လိုက်အုံး...'

မှာထားသော ဟင်းများရောက်လာလေပြီ

ထိုချိန်တွင်

လရိပ်တစ်ယောက် သူတို့ထိုင်နေသော ကန်တင်းဘက်ကိုဦးတည်လာနေသော လူတစ်ယောက်ကိုတွေ့လိုက်သည်

ထိုသူ ကန်တင်းထဲဝင်လာသောအခါ......

'ဟာ....အကိုဒီမှာလာထိုင်လေ....နေရာဒေလွတ်သေးတယ်....'

ထိုသူက အကြည့်စိမ်းစိမ်းတစ်ချက်ကို လရိပ်ဆီသို့ပစ်ပေါက်လိုက်ရင်း သူတို့နှင့်ဝေးရာ တခြားဝိုင်းသို့ သွားထိုင်လေသည်

'ဟာ....ဘယ်လိုလူမှန်းမသိဘူး'

'အရိပ်လေးကသူ့ကိုသိလို့လား....???'

'ခွေးကောင်...ဘာအရိပ်လေးလဲ....'

'ကိုယ်ကအရိပ်လို့ခေါ်ရင် မကြိုက်ဘူးလား..?''

'မခေါ်နဲ့ဟေ့....ငါမကြိုက်ဘူး'

'အင်းပါထားပါတော့...ခုနကတစ်ယောက်နဲ့သိလို့လားလို့မေးထားတယ်လေ'

'Aww...အက်လူနဲ့လား....မနက်ကကွာ ငါအတန်းထဲသွားရင်း...လှေကားမှာ သူနဲ့တိုက်မိသွားတာ.....အာ့ကိုငါတောင်းပန်တယ် သူကလက်မခံတာ....ငါလဲခုတောင်းပန်မလို့သူ့ခေါ်တာကို....သူတော်ကောင်းကလာမှမလာတာ.....'

'လရိပ်ရယ်...မင်းကလဲထားလိုက်ပါ....သူ့ပုံစံကြည့်ပါလား....မာနကြီးမဲ့ပုံကြီးနဲ့...သွားရှုပ်မနေနဲ့အုးနော်..ကြားလား'

'အေးပါကွာ......'

နေ့လည်စားစားပြီးချိန်တွင်