အရိပ်(BL fic) Unicode+zawgyi Code

part 34 zawgyi code

'ဒါေလးက ယြမ္၂၅၀ပါ ငါ့တူယူမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ယြမ္၂၃၀ဘဲေပးပါ....'

'ဟုတ္ကဲ့ ၂၃၀ယြမ္ေနာ္ ကၽြန္ေတာ္ ခုေတာ့ အဲ့ေလာက္ပိုက္ဆံမပါေသးဘူး ဒီလိုလုပ္ပါလား ကၽြန္ေတာ္ အိမ္ကိုပိုက္ဆံျပန္ယူလိုက္အံုးမယ္ ဒီၾကားထဲလာဝယ္တဲ့သူရိွရင္ မေရာင္းပါနဲ႔ေနာ္ ကၽြန္ေတာ္ တကယ္ဝယ္မွာပါ'

'ငါ့တူသာ တကယ္ဝယ္မွာဆို ေဒၚေလးကမေရာင္းပါဘူး'

'ဟုတ္ကဲ့ ေဒၚေလး ကၽြန္ေတာ့္ကို ခနဘဲေစာင့္ပါေနာ္'

'ေအးကြယ္ ေျဖးေျဖးသြားအံုး'

ကၽြန္ေတာ္ ဆိုင္ကိုေက်ာေပးခဲ့ၿပီး အိမ္ကိုသာ ျမန္ျမန္ေျပးလာေတာ့သည္

ဒီခါးစည္းေလးကို အကို႔ကိုေပးရန္အတြက္ရည္ရြယ္ၿပီးဝယ္ရန္ဆံုးျဖတ္လိုက္ျခင္းျဖစ္ေပသည္

သူကၽြန္ေတာ့္ကို မွတ္မိလာတဲ့တစ္ေန့ေရာက္ရင္ လက္ေဆာင္အျဖစ္ေပးရန္ျဖစ္သည္

ေဈးက တစ္ျခားသူအတြက္ ႀကီးေနေသာ္လည္း ကၽြန္ေတာ့္လိုမ်ိဳး အေဖဆီက အေထာက္အပံ့ရေနသူအဖို႔ ေဈးမႀကီးလြန္းေပ

ကံေကာင္းေပလို႔ေပါ့ ကၽြန္ေတာ္ေနေသာအိမ္ႏွင့္ ႂကြေထည္ဆိုင္က သိပ္မေဝး ထို႔ေၾကာင့္ ပိုက္ဆံယူၿပီး ျမန္ျမန္သာ လာခဲ့လိုက္ေတာ့သည္

ဆိုင္သို႔အေရာက္ ၾကၫ့္လိုက္ေတာ့...

'ေဒၚေလး ကၽြန္ေတာ္ ေျပာထားတဲ့ ခါးစည္းေလးေကာ'

'ငါ့တူရယ္ ေဒၚေလး ေတာင္းပန္ပါတယ္ အဲ့ဒီခါးစည္းကို ဝယ္တဲ့သူက မေရာင္းေပးလို႔လဲမရလို႔ပါ ဝယ္သြားတဲ့သူကိုလည္း ေဒၚေလးကေၾကာက္ရလို႔ပါ'

'ဘယ္သူလဲ ဝယ္သြားတဲ့သူက'

'က်န္း....က်န္းသခင္ေလး...'

'ဟင္ .......သူဘယ္ဘက္ကိုထြက္သြားတာလဲ'

'ငါ့တူ ျပႆနာေတာ့ မရွာပါနဲ႔ေနာ္ ေဒၚေလးလည္း ကတိတည္ခ်င္ပါတယ္ သူက ေျမာက္ဘက္ကိုထြက္သြားတာေတာ့ေတြ့လိုက္တယ္..'

'ဟုတ္ကဲ့ ေဒၚေလး ေက်းဇူးေနာ္ ကၽြန္ေတာ္ ျပႆနာမရွာပါဘူး...'

'ေအးကြယ္ ေျဖးေျဖးသြား...'

ကၽြန္ေတာ္ တစ္ေခါင္းလံုးပူထူသြားရသည္ ကၽြန္ေတာ္ အကို႔အတြက္ ဝယ္ေပးရန္ ရည္ရြယ္ထားေသာ ခါးစည္းေလးကို တစ္ျခားသူကဝယ္သြားၿပီတဲ့