အရိပ်(BL fic) Unicode+zawgyi Code

part 8

မင်းဇေအိမ်ကထွက်သွားတော့ လရိပ်တစ်ယောက် သူ့အခန်းထဲသို့သာပြန်လာခဲ့လိုက်သည်။

'Kingက ငါ့အိမ်ကိုလာလည်ပြီး ငါ့အိမ်မှာတောင်ထမင်းစားသွားသေးတယ် ဘယ့လိုကြီးလဲဟာ သူများတွေပြောတော့ သူကအချေkingဆို.....ဟာအဲ့ကောင်ဘဲရူးတာလား ငါဘဲရူးသွားတာလား မသိဘူး.....'

လရိပ်သည် ကုတင်ပေါ်သို့ပစ်လှဲပြီး မျက်နှာကို ခေါင်းအုံး ဖြင့်အုပ်ကာ အော်ပြောနေခြင်းဖြစ်ပေသည်။

'ဟာ...မဖြစ်ဘူး ငါရဲရင့်ကိုတိုင်ပင်ကြည့်ရမယ်.....မေ့နေတာကြည့်စမ်း...ငါရဲရင့်ကိုမေးမလို့ဆိုတာ ခုထိမမေးရသေးဘူး....ငါမေးမှဖြစ်မယ်....'

(ဘာမေးမယ်ဆိုတာသိကြလား😝)

တိုက်ဆိုင်စွာဖြင့် အိမ်အောက်ထပ်တွင်

'အန်တီရေ...လရိပ်ရှိလား မသိဘူး.....'

'Awwသားရဲရင့်ပါလား....ခုလေးတင်အပေါ်ထပ်တက်သွားတာ...မင်းလာမကြိုလို့တဲ့...စိတ်ဆိုးနေတယ်....'

'ကျွန်တော်က မအားလို့ပါအန်တီရယ်...ဒါနဲ့သူဘာနဲ့ပြန်လာတာလဲ ကျွန်တော်ကျောင်းသွားကြည့်တော့သူမရှိတော့ဘူး....phအားလဲကုန်နေတော့ သူ့ဆီမဆက်လိုက်ရဘူးဖြစ်နေတာ...'

'သူ့သာသွားမေးကြည့်တော့သားရေ....အပေါ်ထပ်မှာရှိတယ်....'

'ဟုတ်ကဲ့အန်တီ....'

ကျွန်တော် အသံများကိုကြားနေသော်လည်း အောက်ထပ်သို့မဆင်းပေ

*သူအပေါ်ထပ်လာမှ စိတ်ဆိုးပြရမယ်*

'ဒေါက်...ဒေါက်....ဒေါက်...'

'အရိပ်လေး...ငါပါရဲရင့်...ကိုယ်ဝင်ခဲ့လို့ရမလား...'

'.......'

'အရိပ်လေး ...ဝင်ခဲ့လိုက်ပြီနော်.....'

တံခါးဖွင့်ပြီး ဝင်လာသောရဲရင့် ကျွန့်တော့်ကို မျက်နှာလိုမျက်နှာရဖြင့်

'အရိပ်လေး...ဘာလုပ်နေတာလဲ....စိတ်ဆိုးနေတာလား...'

စပ်ဖြီးဖြီးမျက်နှာနှင့် အသံကို ပစ်ချွဲချွဲပြောကာ....

'အရိပ်လေးလို့....ကိုယ့်ကိုစကားပြန်ပြောအုံးလေ....'

ကျွန်တော့်စိတ်ထဲတွင်.....