တကယ္ကို အကို႔ရဲ့ ပုဝါအျဖဴေလးပင္ ဟုတ္ေလာက္သည္ ဟိုးတစ္ေခါက္တုန္းကလည္း ဒီလိုပင္ surpriseလုပ္ဖူးသည္မဟုတ္ေပလား...ဒီေန့က ကၽြန္ေတာ့္ေမြးေန့ဆိုေတာ့ အကို႔ရဲ့ surpriseကပို၍ပင္ျဖစ္ႏိုင္ေပသည္
ထို႔ေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္လည္း ယံုၾကည္မိၿပီး
'ဘယ္ကိုသြားရမွာတဲ့လဲ..'
'ကၽြန္ေတာ္မ်ိဳးေနာက္က လိုက္ခဲ့ေပးပါ အခ်စ္ေတာ္ေရွာင္...'
'အင္း...'
ထိုလာေခၚေသာသူ၏ မ်က္ႏွာထားကမရိုးသားသၫ့္ပံုေပၚေသာ္လည္း ကၽြန္ေတာ္ အကို႔ရဲ့ပုဝါေၾကာင့္ ယံုၾကည္မိျခင္းပင္
ေက်ာဘက္တြင္ရိွေနေသာ ဝါးရံုအုပ္ႀကီးထဲသို႔ ထိုသူ၀င္သြားေလသည္
ကၽြန္ေတာ္လည္း အကို႔၏ပုဝါေလးကို လက္ထဲတြင္ က်စ္က်စ္ဆုပ္ကိုင္ထားကာ လိုက္သြားလိုက္သည္
ခနတာလမ္းေလ်ွာက္ၿပီးသြားေသာအခါ ထိုသူ ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ဘက္သို႔ လွၫ့္လာသည္
ကၽြန္ေတာ္လည္း ဘာလဲ ဟူေသာ အဓိပၸာယ္ျဖင့္ၾကၫ့္မိလိုက္စဉ္ ေနာက္ဘက္မွ ႏွာေခါင္းေပၚသို႔ က်ေရာက္လာေသာ ပုဝါတစ္စံုႏွင့္ လက္တစ္စံု
ဖိကပ္ထားေသာအရိွန္ႏွင့္ ပုဝါတြင္ပါေသာ ေဆးေၾကာင့္ ျဖစ္မည္ဟုထင္သည္ ခနအၾကာတြင္ပင္ ကၽြန္ေတာ့္အျမင္မ်ားေဝဝါးလာရေတာ့သည္ ေခါင္းတစ္ခုလံုးမူးေနာက္လာကာ မည္သၫ့္အရာမ်ွမသိေတာ့ေပ
သို႔ေသာ္ ကၽြန္ေတာ္ ကမ႓ာႀကီးႏွင့္အဆက္အသြယ္မျပတ္ခင္ ကၽြန္ေတာ့္အာရံုထဲမွာေရာ အေတြးထဲမွာပါ ေပၚလာသၫ့္ပံုရိပ္ပိုင္ရွင္ေလးရဲ့ နာမည္ကိုသာ တိုးၫွင္းစြာ ေခၚဆိုမိလ်ွက္....
ကို~~~~
....တစ္ဖက္တြင္
ရွန္ရွန္ေပ်ာက္သြား၍ အသည္းအသန္လိုက္ရွာေနေသာ ၀မ္မိဖုရား
သူမျပန္လာခ်ိန္တြင္ သူမထားခဲ့ေသာ ထိုေနရာ၌ စကၠူထီးေလးတစ္ေခ်ာင္းကသာ အေဖာ္မဲ့လ်ွက္ ပိုင္ရွင္ကိုေစာင့္ေမ်ွာ္ေနေလသည္...
သူမအနီးအနားတစ္ဝိုက္လိုက္ရွာေသာ္လည္း မေတြ့....သူမထင္လိုက္သည္က သူမကိုစိတ္ဆိုးသြား၍ နန္းတြင္းသို႔ ႀကိဳျပန္ႏွင့္သည္ဟု ထင္လိုက္ေလသည္
ESTÁS LEYENDO
အရိပ်(BL fic) Unicode+zawgyi Code
Novela Juvenil§ရမ်းချေသော သူနဲ့ ဖော်ရွေလွန်းသော သူ...... ဘယ်လိုတွေ့ကြမလဲဆိုတာ....... *သူ့ပါးစပ်ကသာ မချစ်ဘူးလို့ပြောနေပေမဲ့ သူ့မျက်ဝန်းထဲက စကားတွေရဲ့ အဓိပ္ပါယ် ကိုကျွန်တော်နားလည်လိုက်ပါသည်။* သူ သူ့ကိုချစ်နေတာဘဲ
