The Blue-Eyed Wolf (BOOK 1 COMPLETED)

Chapter 2

Chapter 2: A Blue-Eyed Wolf

Weliza's Point Of View

Diretso lang akong nakatitig sa mapupulang mata ng mga halimaw na nasa harapan ko. They are so many and I don't know what they really are because they are still hiding in the dark. Basta ang alam ko lang ngayon ay they will make a move any moment from now.

"GUYS GISING!!! GUYS!!!" I shouted repeteadly hoping they all wake up before those creatures will eat me.

"Weliza, what's happening? Bakit ka sumisigaw?" Naguguluhang tanong ni Dymitri habang pinupunas pa sa damit ang kanyang salamin. Sumunod na lumabas ng tent ang iba.

Gamit ang nanginginig kong daliri ay tinuro ko ang parte nitong gubat kung saan nandito pa rin ang mga halimaw na nakita ko kanina.

"Holy shit!" Napamura na lang si Colonel nang makita rin ang mga iyon.

"T-Tell me that I'm dreaming." Dagdag ni Jester, hindi makapaniwala sa nasasaksihan.

"Mommy help I want to go home!" Atungal naman ni Mikay na napakapit na lang kay Jester dahil sa matinding takot.

"What are those?" Panibagong tanong ang ibinato sa'kin ni Dymitri pero hindi ko na siya pinagtuunan ng pansin. Wala na ako sa sarili ngayon dahil sa matinding takot ko. Yes, we don't know if it's a dog, a wolf or an unknown creature in the wild and the only sure thing is that we are all scared at this moment.

Colonel picked up a branch of tree, Jester did the same thing while Dymitri is still looking at those creatures. I know Dymitri is an intelligent guy and now I think he's up to something. Of course he's thinking on how to fight those creatures with the use of Science.

Hindi ko na namalayan na nakalapit na pala sa'kin si Mikay na wala ng tigil sa kakaiyak habang si Pat ay walang reaksyon sa nangyayari ngayon. Maybe she's still sleepy dahil nasa kalagitnaan pa lang kami ng hating-gabi.

"Hindi ko alam kung anong klaseng nilalang kayo pero sisiguraduhin kong bago matapos ang gabing ito ay you will all be mine. You will pay for ruining my sleep! I'll experiment all of you!" Singhal ni Dymitri sa mga halimaw na hindi namin alam kung ano.

Matapos nitong ayusin ang salamin ay napansin kong may dinudukot ito sa bulsa. Napakunot ang noo ko nang ilabas niya ang lighter ni Colonel. Susugod na sana si Dymitri pero kagaya namin ay napahinto na lang din siya.

"Tang-ina." Muling napamura si Colonel bilang reaksyon.

Umaalulong ngayon ang hayop na nasa pinakaharap. Dito na namin nakumpirma na mga lobo ang mga halimaw na nakatago sa dilim.

Mayamaya lang ay lahat sila walang sawa na ring umaalulong. Ang ginagawa nilang ingay ay nangingibabaw sa buong gubat kung nasaan kami. Kinikilabutan ako sa lahat ng mga nangyayari. I just experienced a full moon with these wolves that I don't know if will attack us any time from now.

Tumigil sila sa ginagawa kaya tumahimik ang buong paligid. It just all my panting breath and the sobs of Mikay which I can only hear. Parang nasa isang horror film kami na kung saan ay anomang oras ay papatayin na kami.

Isa-isang lumabas ang mga lobong iyon sa dilim. Mas lalo kaming nanindig sa takot ng makita kung gaano sila kalalaki. Five black wolves are now in front of us. Kaya pala hindi agad sila makita sa dilim dahil kakulay nila ito.

Nagkatinginan kaming magkakaibigan nang humilera ang mga itim na lobo sa aming harap. It was too late when I saw that those wolves grit their teeths. Nagngangalit ang mga pangil nila habang nakatingin sa'min ang mapupula nilang mata na para bang kakulay ng sariwang dugo.