Si Isabelle ay isang magandang dilag na umay na umay na sa trabaho niya bilang tagabunot ng uban kina Aling Maria. Gusto niya ring gumala, pumunta sa bayan katulad ng kaibigan niyang si Barbara. Kaso ang nanay niyang oso ay kontra-bulate at ayaw siy...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"Ikinagagalak kong makita kang muli."
Binawi ko agad ang kamay ko kay Harold. Nakakailang ang kakaiba niyang ngiti, kahit ang mata niya na kaninang maamo ay hindi ko na gusto. Mapaglaro ang pagtawa niya na lalo pang nadagdagan ang pagkaasiwa ko habang katabi siya sa maiksing upuan.
"Alam mo bang simula no'ng nagkaro'n ako ng anyo ay may masakit dito?" Mahigpit niyang hawak ang dibdib.
"Kahit anong gawin ko ay ayaw mawala. Habang tumatagal, lalong sumasakit. Naintindihan mo ba?"
Umiling-iling ako at naidikit ko na ang sarili sa kahoy na harang.
"Hindi ko maintindihan kung bakit masakit. Ginawa ko na ang lahat, ngunit ayaw matanggal. Naintindihan mo ba?"
Masyado na siyang malapit at kusang dumapo ang dalawa kong kamay sa balikat niya at natulak siya nang malakas. Nagulat din siguro siya dahil nanlaki ang mga mata niya. Pareho kaming hindi nakagalaw ng ilang segundo.
"Naintindihan ko na...naintindihan ko na!" Napaigting ako sa kinauupuan sa pagsigaw ni Harold. Umupo siya nang maayos pagkatapos at tumingala sa kawalan.
"Naintindihan ko na..." Ngumiti siya ulit, maamo, katulad no'ng una kong nasilayan sa kanya, walang halong malisya. Tumango-tango rin siya na parang kausap na naman ang langit.
Inayos ko rin ang pag-upo, pero pinanatili ang agwat sa pagitan namin sa abot ng aking makakaya. Hindi ko alam kung ano ang naintindihan niya, pero hindi ko naintindihan kung ano ang nangyari sa kanya. Kanina ang bait, tapos naging parang may-sapi, tapos naging mabait na naman. Normal ba 'to sa mga karet, bigla-bigla na lang tinotopak. Parang si Frankie lang yata ang hindi ganito.
"Alam mo ba ang unang librong nabasa ko? Isang kwento ng isang batang lalaki na galit na galit sa hangin. Nagalit siya dahil hinipan daw ng Haring Hangin ang mga butil niya ng bigas..."
Parang katulad kanina na laging sinisimulan ni Harold ang sinasabi ng alam mo ba. Hinayaan ko siyang magkwento at sa katagalan ay mukhang maayos naman siyang kausap.
Unti-unti ring nawala ang pagkaasiwa ko nang nagkwento na siya tungkol kay Barbara. Kinuwento niya kung pa'no sila nagkakilala at kung saan sila nagkikita tuwing pumupunta sila sa silid-aklatan. Mahilig din daw sa libro si Barbara. Nakakaduda, baka nga naghilig-hiligan lang si Barbara sa libro dahil sa kanya.
Kinuwento niya rin ang mga ginawang pagtakas ni Barbara na sa isang banda ay naikuwento rin ni Barbara sa 'kin. Pilya rin talaga 'tong kaibigan ko.
Nag-ambag din ako ng kwento sa kanya. Patungkol sa trabaho namin, sa mga handang pagkain ni Aling Maria. Tuwang-tuwa siya sa parauban. Masaya din naman palang kausap, h'wag lang talagang tinotopak.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
