Me and the ViP (BOOKMARK) -Completed-

Page 17

"How was it First?" natatarantang tanong ni Tork mula sa kabilang linya.

Umalis na din ako sa liblib na lugar na tinitirhan ni Mr. Mariano at iniwan siyang walang malay na nakasubsob sa lupa. Hindi pa naman siya mamatay kung gigising lang siya.

"Lead my way to Pampanga, Tork.." tanging sagot ko sa kanya. Ramdam ko ang kirot sa leeg ko sa tuwing lulunok ako lalong-lalo na ang magsalita.

"Tell me First.. What happen earlier!?" pangungulit niya..

"Nothing.. Nakatulog si Mr. Mariano kaya hindi ko na siya masyadong natanong.." sagot ko.

"What do you mean by sleeping?" naguguluhan niyang tanong.

"Sleep.. —nakapikit ang mata.." napaikot ang mata ko sa kawalan. Ayaw ko ng sumagot ng mahaba sa kanya dahil lalong sumasakit ang leeg at lalamunan ko.

"Tsk!"tipid niyang sambit at sa di malamang dahilan ay bigla kong naalala si Clover sa tono niya.

Napangisi na lang ako sa iniisip ko. What the effin' mind! Bakit ko siya naaalala?

"Back to your route First.. In 200 miles, take the Sctex. It is the fastest way to reach Pampanga. Natividad Felicity, an old widow with two grandchild living with her. She lives in Sta. Monica. Mahihirapan siyang maalala ka unang una dahil sa katandaan niya at pangalawa, may alzaihmers disease siya. She can't remember you First."

"Hmmm.." tipid ko lang sagot sa kanya mula sa kabilang linya. Mas lalong sumakit ang lalamunan ko. Bumigat din ang pakiramdam ko..

"Are you okay?" nag-aalala niyang tanong.

"Yeah.. Don't worry.." Halos pabulong ko ng sagot sa kanya at nagpasalamat akong tumahimik na siya sa kabilang linya.

Ilang minuto ang nagdaan bago siya muling nagsalita.

"Take the exit gate First and turn right.." turo niya sa linya at sinunod ko naman ngunit natatamaan na ako ng hilo dahil sa bigat ng naramdaman ko.

Muntik pa akong mabangga sa sinundan kong kotse, buti na lang nakapag-preno ako kaagad.

"Look out First! Slow down, makakarating ka rin!" inis na sambit ni Tork sa telepono. Nakamonitor siya sa galaw ko kaya alam niya ang muntikang pagkabunggo ko..

"Yeah.. yeah.. I'm sorry.." hingeng pasensiya ko na lang.

"What happen to your voice?" nagtataka niyang tanong.

"Nothing.. Bigla lang sumakit lalamunan ko. Baka magka-sipon ako.." palusot ko.

"All of a sudden?" diskompiyado niyang sambit. Alam kong naghihinala na siyang may nangyari kanina pero hindi na niya kailangang malaman pa iyon. Masyado pa siyang bata para malaman pa ang karahasan sa mundo ko.

Sobra-sobra na nga ang nagawa niyang tulong sa akin, ayokong pag-aalalahanin pa siya ng husto.

"Turn to the right way First.." turo na naman niya.

Dumaan ako sa isang dike bago makarating sa isang barrio.

"The bungalow house is her house First.." sambit niya patungkol sa tinitirhan ni Yaya Nati.

Nang marating ko na ang bungalong bahay na sinabi ni Tork, inayos ko muna ang sarili ko bago bumaba ng sasakyan. Mariin ko pang sinilip ang leeg ko at pilit tinatago ang pamumula nito.

Bumungad sa akin ang dalawang batang lalake at babae na sa tantiya ko ay kaedaran lang ni Tork. Nagtataka silang tumingin sa akin kaya bahagya ako napangiti sa kanila para hindi nila maisip na masamang tao ako. —sa ganda kong ito.