Chapter 24

16.8K 2.8K 531
                                    


[ Unicode ]


Chapter 24 - Luo Yi's hands crossed his armpits and knees, and directly hugged him.

လော့ရိ သူ့ လက်မောင်းနဲ့ ဒူးအောက်ကိုလက်လျှိုလိုက်ပြီး သူ့ကိုပွေ့ဖက်လိုက်သည်။

ဝမ်းရှောင်ဟွေးအတွက် ဗြဟ္မာကြီးဦးခေါင်းပိုက်ထားရသလိုခံစားရကာ သေနတ်ကို ဘူးထဲပြန်ပစ်ထည့်လိုက်သည်။

လော့ရိက ပြုံးကာ

" နောင်တရပြီလား? "

ဝမ်းရှောင်ဟွေး မယုံနိုင်. . .

" သူ ဘာလို့များဒီလိုဟာကြီးကို မင်းအတွက်ဆိုပြီးပေးရတာလဲ? "

လော့ရိ ထေ့တေ့တေ့နှင့်ပြုံးကာ

" သူ့သားကိုလည်း သူ့အတိုင်း ဝံပုလွေတစ်ကောင်လို ကောက်ကျဲစဥ◌်းလဲနေရမယ်လို့တွေးလို့နေမှာပေါ့ "

လော့ရိ ဘူးကိုပြန်ပိတ်လိုက်ပြီး

" ဒီအကြောင်း အခြားမှာလုံးဝမပြောနဲ့နော် "

" သေချာပေါက်ပေါ့။ ဒါတရားမဝင်တဲ့ဟာကြီးကို! "

လော့ရိ ဘူးကို အဝေးကိုပစ်ပေါက်လိုက်ကာ စကားလွှဲပြောလာသည်

" ကောပေးမဲ့လက်ဆောင်ဆိုတာ ကျွန်တော့်ကိုပြဦးလေ "

ဝမ်းရှောင်ဟွေး သူ အသေအချာပြင်ဆင်ထားရတဲ့ မွေးနေ့ပွဲကို အပျက်မခံနိုင်တာနဲ့ပဲ သူ ထပ်မမေးနေတော့ဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။ သူလက်ဆောင်ကိုယူလိုက်ပြီး လော့ရိ့မျက်နှာကို ဘယ်လိုများပြန်တုံ့ပြန်မည်ကို မျှော်လင့်တကြီးနှင့်ကြည့်ကာ လက်ဆောင်ဘူးကို လော့ရိမျက်စိရှေ့အရောက်ပို့လိုက်သည်။

လော့ရိ လက်ဆောင်ဘူးကိုဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့ အထဲမှာ အပြေးဖိနပ်တစ်ရံကိုတွေ့လိုက်သည်။

ဝမ်းရှောင်ဟွေး ပြုံးပြီးပြောသည်

" မင်း ဘာတွေလိုနေလဲဆိုတာ ငါမသိဘူးရယ်။ မင်းက နေ့တိုင်းပြေးပြီးလေ့ကျင့်ခန်းလုပ်နေတာဆိုတော့ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ဖိနပ်တစ်ရံကတော့ အမြဲလိုနေမှာပဲလေ "

လော့ရိက လေးလေးနက်နက်နှင့်ပြောသည်

" ကျွန်တော် အရမ်းကြိုက်တာပဲ။ ကျေးဇူးတင်ပါတယ် "

Additional Heritage [Myanmar Translation]Where stories live. Discover now