OTHER SIDE

Bölüm 47: Sen bir kalkansın

"Günaydın" dedim salondakilere

"Sonunda birileri virüsten kurtulmuş" dedi Dara. Gülümsedim.

"Seunghyun söyledi. İyi misin ?"

"Çok iyiyim ve kurt gibi açım. Bir şeyler yiyeceğim"

"İkizler kahvaltı da. Onlara yetiş" dediğinde mutfağa ilerledim. İkisi de kendini bilgisayara odaklanmıştı.

"Günaydın"

"Günaydın." Dediler aynı anda. Masaya oturup bir şeyler yemeğe başladım.

"Senin için bir makale buldum. Depresyonda değilsin. Depresyon çok ciddi ve kötü bir konu ama kendini öyle hissettiğin için biraz araştırdım. İyi gelecek şeyler burada" dedi Seung Yoon ve bana bir dosya uzattı.

"Ah harikasın. Buna mutlaka göz gezdireceğim" dedim ve dosyayı masaya bıraktım. Şuan sadece yemek odaklı olmak istiyordum.

"Yine bir iş teklifi var. Sence Jiyong hyunga söyleyelim mi ?" Dedi Seung Hoon. Bana değil ikisine söylüyordu.

"Kaç para ?"

"Bir milyon" dediğinde ağzım açık kaldı ama Seun Yoon şaşırmadı bile.

"Ne istiyorlar? "

"Şu dün televizyona çıkan bakan var ya. Onun oğlunu kaçırmamızı. Sadece kaçırma. Gerisini o halledecekmiş"

"Önce Seunghyun'a söyleyelim. Bir milyon iyi bir para"

"İyi mi ? Bir milyon harika para. Siz kafayı mı yediniz?" Dedim hayretle. Hoon yerinden kalkıp salona giderken Yoon omuz silkti.

"Bu iş nasıl oluyor ? Para karşılığı iş mi yapıyorsunuz? "

"Sokak çetesi mi sandın bizi ? Ufak paralarla böyle bir evde nasıl oturabilir? " Dediğinde onun yanına oturdum.

"Peki müşterileri nasıl seçiyorsunuz ? Nasıl buluyorsunuz? "

"Onlar bizi buluyor"

"Nasıl ?" Dedim hızla. Bir kaç saniye bana baktıktan sonra bilgisayara döndü.

"Sana göstereyim" dedi. Bir restoranın sayfasına girdi. Büyük harflerle crowns yazıyordu. Taçlar.

"Menüye gir. Görev için kaç kişi istediğini kaç kişilik yemek istediğin kısmından seçiyorsun. Mesela ben iki kişilik yemek istiyorum. Bu da demek oluyor ki görev için iki kişi yeter"

"Peki sonra? "

"Menüdeki her bir yemek belli bir olayı söylüyor. Mesela ramen. Birini öldürmenizi istiyorum demek."

"Ama bu saçma. Fiyatı nasıl söylüyorlar?"

"Onu istek kısmına yazıyorlar. O kısım kontrol edilmiyor. Zaten edilse bile bir restorana yazılmış saçma sapan bir istek kimin umurunda olur ki ?" Dediğinde bu gayet mantıklı geldi.

"Peki müşteriler bunun buradan yapılacağını nereden biliyor?  Yani ben sizi tutmak istesem burası aklıma gelmez ki"

"Zaten normal insanlar için çalışmıyoruz. Bunu bilen insanlarla işi hallediyoruz. Dilden dile dolaşır. İnsanlar kendi pislikleriyle başka pislik insanlara övünmeyi sever" dediğimde ejafa salladım.

"Yani bütün istekleri siz alıyorsunuz"

"Evet. Parasına ve işe göre ayırırız. Bilmeleri gerekeni onlara deriz. Gereksizleri de sileriz." Dediğinde kafa salladım.

"Bu düzeni siz mi yaptınız ?"

"Evet ikimiz. Aslında çok basit"

"Ve çok mantıklı. Yakalanma olasılığı da yok. Peki sayfaya normal bir insan girip sipariş verirse ne olur ?"

"Restorana gider ve restoran siparişi yollar. Bu yüzden yakalanma olasılığı sadece %1-"

"Peki normal müşteriyle, diğerlerini nasıl ayırt ediyorsun ?" Diye sözünü kestim. Sadece omuz silkti ve gözlüğünü düzeltti.

"İndirim kuponunu yazılandan. Bunu sadece bize iş yaptıracak insanlar bilir"

"Ne ki o ?"

"İndirim koduna lachimolala yazman yeter"

"Siz ciddi misiniz ? Bu lachimolala da ne halt böyle ?"

"Aramızda bir espri" dediğinde yemeğine geri döndüm.

"Peki Crowns ne alaka?  YG neden değil? "

"YG masum bir grup. Sadece Bamdo'da kira topluyor. Crowns'u ise YG dışında kimse bilmez çünkü YG kendi dışında kimseye güvenmez" dediğinde kafa salladım. Tüm bunlar çok mantıklıydı. Bütün tezgah hazırdı. Sadece oynuyorlar ve oyunu kazanıyorlardı

"Eger biri bakanın oğlunu kaçıracağımızı bilse daha fazla para için bilgi satar" dedi Jiyong. Mutfağa girdiğini bile görmemiştim. Gelip masaya oturdu ve bir şeyler attı ağzına

"Hyun yapıyor muyuz ?"

"Bu aralar fazla boş kaldık. Yapalım. Chanel mağazasını almam gereken konular var" dediğinde gülümsedim.

"Chanel ne ?" Dedi Yoon. Jiyong ona dönerken kafasını bilmişce iki yana salladı.

"Hadi ama Yoon. Bilgisayar hakkında her şeyi bilebilirsin ama Chaneli bilmiyorsan hayatta kalamazsın" dedi ciddi bir sesle. Yoon hızla bilgisayara döndü ve arama motoruna Chanel yazdı. Kahkaha atarak ayağa kalktım.

"Sana Chaneli öğrenmende bol şans" dedim ve Jiyong'a döndüm

"Sana da almakta bol şans"

"Şans hep benimle. Nereye ?"

"Bilmem. Hava güzel. Hanbin'e giderim"

"Seninle geleyim. Dondurma yeriz" dediğinde omuz silktim. Jitong ayağa kalkıp Yoon'un omzuna vurdu.

"Toplarsın burayı" dedi ve bana doğru koştu. Beraber evden çıktık. Kapıda Hyorin ve Youngbae sarılıyordu

"Ne o gidiyor musun ?" Dedi Jiyong. Hyorin kafa salladı.

"İş beklemez" dediğinde Jiyong sigarasını yaktı ve kafa salladı.

"Bae yine yorgan altına girip Hyorin diye ağlamaya başlayacak desene!" Dedi alayla. Hyorin kahkaha atarken Bae Jiyong'un omzuna vurdu.

"Uğraşma benimle" dediğinde Jiyong güldü ve bahçeden çıktık.

"Görüşürüz" dedim Hyorin'e bakıp. Gülümsedi.

"Umarım" dedi. Bahçeden çıkıp Jiyong'un peşine takıldım.

"Hyorin senin için sağlam hatun dedi"

"Cidden mi ?" Dediğimde kafa salladı. Sigarasını külünü döküp dudakları arasına koydu. Bir duman çekti ve parmakları arasına aldı.

"O gün eve girmesine izin vermemişsin. Fazla konuşkan değildir ve evdeyken genelde Bae'yle özlem giderirler. Bu yüzden ortalıkta yoklar ama birini tutarsa o kişi genelde iyidir. Seni sevmiş"

"Peki sen ?" Dediğimde durup bana baktı. Bende durdum.

"Ben ne ?"

"Sen ne düşünüyorsun benim için ?"

"Ben...bence benim işime çok yarayacaksın"

"Yani sana göre ben bir silahım. Motteden olduğum için"

"Sen bir silah değilsin Jennie. Sen bir kalkansın. Beni koruyacaksın. Koruyorsun"

"Silah olsaydım daha iyiydi Jiyong. Bir savaşta en çok yarayı kalkanlar alır"

İki konuya değineceğim.
1> Bu Ji ve Jen'i artık sevgili mi yapsak diyorum çünkü 60'a az kaldı.

2>Karakterlerle röportaj fikri geldi. Röportaj yaparsan onları daha iyi anlarım dedi aranızdan biri ve bunu size sormak istedim. Eğer onaylanırsa siz tarafından soruları siz soracaksınız. Kime ne sormak istiyorsanız.
Örnek: Jiyong boş zamanlarında ne yapar ? Vs.
Yorumlayın kızlar bekliyorum.