Dilara, yıllar önce hastane koridorunda Deren'e verdiği sözü tutmak için çabalamaktadır. Bu zorlu yolda, bir falezin kıyısında dalgalara yakalanır. Dalgaların ise onun gözlerindeki emaneti almaya ihtiyacı vardır.
Anlamsız intiharlar ya da kanıtsız c...
¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
Bölüm şarkıları: ♪ Perdenin Ardındakiler - Uzaklara Savrulalım
***
*Yazarın anlatımından*
Dilara ve Açelya aşağıya indikten sonra Demir ve Ozan, koridorun sonuna doğru ilerlediler. Seslerinin aşağıya gidemeyeceği bir yere geldiklerine emin oldukları anda Demir konuşmaya başladı.
"Kameraları inceledin mi? Gerçekten birisi var mıydı kapıda?" konuya direkt girmesi üzerine Ozan afallamıştı. Demir'den böyle bir tepki gelebileceğini tahmin etmiyordu. Demir'in yüzünü biraz inceledikten sonra hafif durgun bir tonda konuştu.
"Hayır, daha bakmadım. Neden sordun?"
"Bak, şimdi diyeceklerimi iyi dinle." Demir konuşurken dahi sabit duramıyor endişeli bir şekilde kıpırdıyordu. Biraz duraksadıktan sonra devam etti.
"Az önce Açelya sokak kapısında birini gördüğünü söyledi. Dilara da dün geceki olayı anlattı. Eğer cidden bunlar gerçekse ve o kapıya gelip içeriyi gözetleyen biri varsa... Sanırım o kişi hakkında bazı şüphelerim var." Ozan, Demir'in yüzüne anlamsızca baktı. Yüzünü buruşturdu ve düşünmek için zaman harcadı.
"Sadece dün gece camdan birini gördüğünü mü söyledi yoksa başka bir şey daha anlattı mı?" Ozan, Demir'in şüphelendiği kişiyi bir an önce öğrenmek istese de sakince ilerlemeye kararlıydı.
"Başka bir şey de mi var?" Demir'in şaşkın bakışları altında kalan Ozan, rüyayı anlatıp anlatmamakta kararsızdı. Demir'in sorusunu duymazdan gelerek kendi sorusunu sordu.
"Senin şüphelendiğin kişi kim!?" Demir hafif sinirlenmişti. Aklındaki kişinin yapabileceği şeylere karşı olan şüphesi onu tetikliyordu.
"Dilara bizden bir şey saklamaz! Anlatacak mısın? Ya olay sandığımızdan daha ciddiyse!?" artık her ikisi de fısıltılarıyla bağırıyordu.
"Ben halledeceğim, siz karışmayın! Eğer daha ciddiyse de yine ben icabına bakarım, siz geride durun!" Ozan otoriter tavrını Demir'in ona karşı olan asabi tavrına karşılık gösteriyordu.
"Ailesine söyleyecek misin?" Demir sanki rakibini iki hamle sonra mat edecekmiş gibi bir tavır takınmıştı. Ozan ise biraz durulmuştu.
"Şuan için hayır. Hala orada birinin olup olmadığından emin değiliz."
"Ne zamandır biliyorsun bunları?"
"Sabah geldiğimde anlattı." Demir hayret dolu bir ifadeyle Ozan'a baktı. Yine aynı hayret ve sitemle sordu.
"Ortada bir tehlikede olabilir ve sen bunu sabahtan beri bilmene rağmen tek bir şey bile yapmadın öyle mi!?" Ozan sakince konuşmaya çalıştı.
"Bak, tamam haklısın. Fırsatım olmadı bugün ama halledeceğim. Sen kimseye bir şey söyleme. Her şey basit bir şeyden ibaret de olabilir, ortalığı ayağa kaldırmaya gerek yok." Demir birkaç sinirli soluk alışverişinden sonra yumruklarını sıktı.
