Dilara, yıllar önce hastane koridorunda Deren'e verdiği sözü tutmak için çabalamaktadır. Bu zorlu yolda, bir falezin kıyısında dalgalara yakalanır. Dalgaların ise onun gözlerindeki emaneti almaya ihtiyacı vardır.
Anlamsız intiharlar ya da kanıtsız c...
Bölüm şarkıları: ♪ Perdenin Ardındakiler ~ Her Gece
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"En dipte olsam bile bana seslen. Orada olacağım. Gökyüzüne bak, orada olacağım. Yağmurlara, çiçeklere, yıldızlara bak, orada olacağım. Sol yanına bak, orada olacağım..."
***
"Nerede kaldılar?" Açelya'yı baştan aşağı süzdüm ve gözüm yine sürekli salladığı ayaklarına takıldı.
"Gelirler şimdi, az sakin ol." yüzünde donuk bir ifade vardı. Giydiği kabarık kollu çiçekli elbise ise ona çok yakışmıştı. Demir'in parmağındaki yüzüğe bağlı kurdelenin diğer ucu bu akşam bir prenses kızına uzanacaktı.
Dış kapının yanındaki vestiyerin aynasında saçlarını ellinci kez düzelttikten sonra holü yüzüncü kez dolaşmaya başladı. O sırada annesi, babasının kıravatını düzeltmekle meşguldü.
"Anne eksik bir şey var mı?"
"Yok, Açelya. Tek eksiğimiz misafirler."
"Ben nasılım, güzel miyim? Anne, baba?" Adnan Bey göz ucuyla bir kere daha kızını süzdükten sonra duygulu duygulu gülümsedi.
"Prenses gibi olmuşsun, daha ne diyeyim?" Gülsüm Hanım ise tüm ciddiyetiyle hala kravatı düzeltiyordu. Adnan Bey ona dönerek sordu.
"Ben seni istemeye geldiğimde sen de bu kadar heyecanlanmış mıydın?" Gülsüm Hanım omuz silkti ve kafasını Açelya'nın olduğu tarafa doğru eğdi.
"Sence yanıt çok net değil mi?" ikisi gülüşürken telefonumun titremesiyle irkildim. Fakat irkilen tek kişi ben değildim, Açelya benden fazla merak etmişti gelen bildirimi.
"Kim o, Deniz mi? Neredeymiş, ne zaman gelmeyi düşünüyor!? Demirler birazdan gelir." elini boğazında gezdirirken de oldukça stresliydi. Kim ne derse desin onu bu halde görmek beni güldürüyordu.
"Siteye girmiş arabayı park etmekle meşgul. Gelir şimdi." elini bir yelpaze gibi yüzüne sallayarak kafasını aşağı yukarı salladı. Ben de kafamı dışarıya bakan bir pencereden uzattım ve Deniz'i gözlemeye başladım.
Beş dakika sonra kapı Deniz çalmadan açılmıştı. Endişeli bir ifadeyle karşı karşıya geldiğimizde hızlıca sordu.
"Geç kalmadım değil mi?" ben gülerek yanıtladığımda Açelya anında terslemişti.
"Geç kaldın, evet geç kaldın. Seninle de görüşeceğiz Deniz." dedi çenesini yukarı kaldırıp kollarını bağladı.
"Ben ne yaptım ya!" diye çıkıştı Deniz üzerindeki paltoyu çıkarırken.
"Bu kadar Demir'ci olduğunu bilmiyordum." askılığın yanında yaslanıp onların atışmasını dinlerken eğleniyordum. Deniz paltosunu askılığa asmak için uzandığında ise çaktırmadan kulağıma eğilip fısıldadı.
