KISS ME, CAPTAIN

Chapter 44

Paint Cenery

NAKARATING na ako sa National Psychiatric And Custodial Homecare.
Napatitig pa ako ng ilang saglit sa main entrance kaya 'yung guard tinanong ako kung ok lang ba ako.

Kanina pa nang nasa jeep ako tinatawagan ko na si Roks 'di naman sumasagot. Out of coverage raw ni hindi rin niya naman sinasagot ang mga text messages ko.

Pero sa totoo lang 'di naman siya ang pinunta ko rito kahit nandito man siya.
Ang sadya ko talaga rito ay ang mga pasyenteng pinupuntahan nila. Pakiramdam ko kasi hindi ako makakatulog mamaya kung hindi ko pa rin malalaman. Possibleng mapuyat ako at lutang na naman sa klase.

Nang matapos na ako mag sagot ng form sa kung bakit ako bumisita rito sa hospital ay naglakad na ako papasok, palinga-linga ako sa paligid ngunit ang problema ay hindi ko na maalala kung saang kwarto ang pinuntahan nina Nanay.

Kaya napagdesisyunan ko na magpunta sa nurse station. "May tanong lang po ako. May bumisita bang Alice Ordencial dito?"

"Pasensya na po Ma'am, hindi po kasi pwede magbigay ng information na katulad ng gan'yan. Sorry po."

Napakamot ako sa noo ko dahil bakit 'di ko naisip na hindi nga pala basta basta makakakuha ng information.

Natigilan ako bigla nang maalala ko na rito nga pala nag t-trabaho 'yung baklang nurse na bumibisita kina Tatay. Siguro siya matutulungan niya ako.

"Ah si Nurse ano po--- ahmm si ano nga ba ulit 'yun?" sa pagkakataong 'to sa ulo ko mismo ako napakamot dahil hindi ko maalala ang pangalan niya.

Sa pagkakaalam ko. Hindi naman niya nabanggit ang pangalan niya. Hindi rin naman sinabi ng magulang ko kung sino siya. Sa totoo nga lang nagsinungaling sila saakin. Ang sabi pa nga ni Tatay taga singil daw ng utang 'yun pero hindi naman.

Teka nga lang, naisip ko lang. Bakit nga ba nagsinungaling sina Tatay no'n? Bakit 'di niya sinabi saakin na nurse 'yung baklang 'yun? Eh, wala namang big deal do'n? 'Di naman ako magagalit o kung ano man.

Pero ngayon na nalaman ko 'yun ay nag connect-connect na rin ang mga impormasyon sa isip ko. Kaya siguro laging nakikipag usap ang baklang 'yun kina tatay dahil do'n sa babaeng nakita kong kayakap ni Nanay.

Ang hinala ko pa naman noong nalaman kong nurse 'yung baklang 'yun rito ay baka dahil may mental problem din si Nanay katulad ko na gusto isekreto ni Tatay para hindi kami mag alala pero hindi pala.

Kaya ngayon kung hindi pala totoo 'yun. Eh, bakit nga ba naysinungaling si Tatay? At sino nga ba talaga 'yung babaeng kayakap ni Nanay?

"Hello ma'am. Ayos lang po ba kayo?Sino po?" napakurap kurap ako dahil natulala pala ako. Nabalik lang ako sa reyalidad nang pumitik sa harap ko ang nurse.

"Wala po nakalimutan ko na ang pangalan pero thank you nalang." tinalikuran ko na siya dahil wala naman akong mapapala do'n baka palabasin pa ako kapag pinilit ko na ibigay niya ang information tungkol sa pagbisita ni Nanay.

Naglakad lakad nalang ako at inalala kung saan nga ba 'yung kwartong 'yun. Siguro inabot ako ng sampung minutos bago ako tumigil at naupo muna sa upuan.

Palinga palinga pa rin ako sa paligid hanggang sa may namataan akong pamilyar na mukha na lumabas sa elevator.

Si Roks.