Chapter 63

3.3K 159 99
                                    


Roks Musket

I TAPPED my foot impatiently, a rhythmic beat against the floor, echoing the rhythm of my restless mind. I was drowning in a sea of boredom as the minutes passed by, each one seeming to last an eternity.

"YOU'RE not pregnant," the doctor announced.

My ears clapped. Napailing-iling nalang ako at tinignan siya.

"But may mga symptoms ako!" she defended.

I pulls a small smirk before soften it as I watch how her expression and tone of voice change.

She gave me a glance. That's why I merely give her comfort while acting unhappy. I want her too see how concern I am.

"Madam, It's called Pseudocyesis. You have pregnancy symptoms. Nag try ka na po bang test?"

"Yes." I don't know. Out of nowhere bigla niya nalang naisip na buntis siya. I never sleep with her kaya I don't feel anything. I'm not nervous nor happy.

Alam ko sa sarili ko na never ko naramdaman na gusto siyang makasama sa kama or even sa buhay. Ilang beses niya na akong sinubukan akitin pero hindi ko lamang ito pinapansin.

I don't know— even the man instinct can't do anything it. Nangingilala siguro ang alaga ko—I mean it didn't hardened for like 5 years ba?—except every morning ofcourse it's natural. Pero sa kahit sinong babae o sa pekeng Cenery na 'to ay hindi siya sumasaludo.

Patay ang sex life ko ng ilang taon kung sa ibang lalaki hindi nila kaya 'yon pero ako kayang-kaya ko mag tiis ng kahit ilang taon pa because I respect the real Cenery kaya kahit na t-turn on ako sakaniya noon ay pinipigilan ko dahil alam kong hindi siya handa—at mas lalong baka hindi siya comfortable. I don't want her to feel the discomfort.

I'm very old fashion man—ang gusto ko papakasalan ko muna siya before we do it pero yeah nabigo ako. Oh well, when we did it. Gustong-gusto ko na bukas rin ay pakasalan na agad siya.

And after ilang years— I didn't expect na sasaludo muli ang alaga ko at ang nakakamangha pa ay sa babaeng tunay na nag ma may ari sakaniya. Alam niya kung kanino lang siya at sa babaeng tunay ko pang mahal. And it's all worth it.

Kaya hindi ko maiwasan na mag isip ng kung ano noon. I thought I really fell out love. Bakit hindi ko naramdaman sa babaeng kasama ko ngayon ang pagmamahal na meron ako kay Cenery noon.

I love her so much. Words can't explain. Pero napagtanto ko ang lahat na sa tunay na Cenery ko mararamdaman muli ang pakiramdam na nag mamahal. Kahit wala pa siyang ginagawa, akit na akit na ako sakaniya doon ko napatunayan na hindi naman nawala ang pag ibig. My heart knows who own him. Alam ng buong ako—ng katawan ko, ng puso ko kung sino talaga ang babae na para saakin.

"Upon looking to this kasi, Madam. May Polycystic ovary syndrome po kayo. Eto po 'yung dahilan bakit hindi kayo dinadatnan. Sometimes, changes in the body can make a person believe they are pregnant, even if they are not. This can happen in people who are more sensitive to physical sensations and may misinterpret certain body changes as a clear sign of pregnancy."

That's it.

Kahit sabihin niya na buntis siya at ako ama. I won't believe her. Simula pa nang mangyari ang insidente at nagkita kami ay naramdaman ko ng malaking pagbabago sa relasyon namin.

Ipinagtataka ko 'yun noon. Dahil alam ko sa sarili ko kung gaano ko kamahal si Cenery. Handa kong isakripisyo ang lahat pati ang buhay ko para lang sakaniya pero nang magkita kami at binigyan ng pagkakataon na  magkasama muli. I don't know what happened. Parang bula na naglaho ang pagmamahal at nararamdaman ko. I feel like there's a distance in our relationship.

KISS ME, CAPTAINTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon