[ME series#2] The life of Paint Cenery Ordencial is not perfect as other people think. She's beautiful like a princess but she's from the poorest of the poor family in their city.
Madalas ay natatanggal siya sa mga pinapasukan nitong trabaho dahil...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
PaintCenery
NAKATITIG ako sa teleponong de keypad na ipinahiram saakin ni Gracielle dahil hinihintay ko ang tawag nang mga pinag applyan kong trabaho. Nasa labas ako ng bahay para may signal.
"May boyfriend ka na ba anak?" napatingin ako kay Tatay Dionisio na ngayon ay nakatayo sa pintuan. Dati sobrang kisig ng tatay ko at healthy ng katawan niya pero nang mag ka sakit 'to sa baga ay unti unti ng bumagsak ang timbang at nagiba na ang itsura niya. Nakuha niya ata ang sakit niya sa pinagt-trabauhan niyang pabrika ng goma.
Isang beses palang namin siyang napatingin sa hospital 4years ago pa ata."Grabeka Tay, judger ka na rin ha. Porket ba nakatingin lang satelepononaghihintay na ng text ng boyfriend."nakanguso kong saad sakaniya kaya nginitian lang ako ni Tatay.
"Ano ba kasingproblema mo at nakatitigkariyansateleponong 'yan kay Gracielle 'yan hindi ba?" binigyan ako ng malokong ngiti ni Tatay. Ang gwapo gwapo ng tatay ko lalo pa't kapag nakangiti.
Sa totoo lang, hindi alam ni Tatay na gumagawa ako ng ilegal na gawain katulad ng pagnanakaw. Pinaka laki niya kami ng maayos at hindi dapat gumawa ng masama pero nagsimula lang naman akong gawin 'to noong matapos ako magsenior high at magkasakit siya dahil sa kakapusan namin ng pera.
Simula nang magkasakit 'to hindi na siya lumabas ng bahay kaya hindi niya rin alam ang mga nangyayari sa labas. Ang alam niya lang talaga matino ang trabaho ko pero si Nanay matic na naalam niya dahil tambay sa labas 'yun pero hindi niya naman ako sinuaumbong kay Tatay dahil nakikinabang siya sa pera na nakukuha ko.
"Ah opohiniram ko muna hinihintaykolang po ang call ng mgapinag apply-an ko ng trabahoih.." ngumiti ako ng matamis kay Tatay dahilan para lumungkot ang mukha niya.
"Pasensya na anak---." pinutol ko ang sasabihin niya saka lumapit kay Tatay at niyakap 'to ng mahigpit.
"Tay, ayan ka na naman. Ayoko ng gan'yan. H'wag kang magpasorry please lang hindi mo naman ginusto na magkasakit ng gan'yan at h'wag na h'wag mong sisihin ang sarilidahil lang sapinapasan ko ang lahat ng obligasyon mo. Alam mo at alam ko kung anongginawa mo para saamin. Nagtrabahoka ng lubusan at pinagsilbihan kami kaya ayan nakuha mo pa 'yang sakit mo." pumikit ako ng mariin at pikiramdaman ang mainit na yakap ni Tatay. "Hayaan mo 'kong magsilbi para sa'yo Tay. Susuklian ko ang mgahirapn'yosaakin." malambing kong usal sakaniya habang nakatingin ng diretso sa mga mata niya.
