70. Bölüm: İNSANLIK ŞALTERİ

1.5K 75 243
                                    

Merhaba! İşte tekrar buradayız. Kısa bir aradan sonra bomba bölümler ile devam edeceğiz. Biliyorum, kurgunun gidişatını, nasıl ilerleyeceğini, ne olacağını... Çok merak ediyorsunuz. Sizinle aynı meraklar içerisindeyim!

Hayatımız içerisinde hepimizin sıkıntıları ve dertleri oluyor, fakat çok sevdiğim bir şeyle meşgul olunca o sıkıntını unutursun, kısa bir anlığına kadar. İşte benim dertlerimi bana unutturan şey de bu kitap ve sizlersiniz... Oluşturduğum karakterler; Sena, Emir, Altay, Sinan, Nil, Neva, Arun, SelCih, Arzu, küçük Zeynep, Betül... Ve bir zamanlar Demet...

Bir şeyi BENİM diye yürekten sahiplenmek çok güzel bir duygudur, kimseyle paylaşmayacağın ve tamamıyla senin olan bir nesne: Bir kitap... Benim kitabım, benim kurgum, benim karakterlerim ve benim okuyucularım... Bendeki bu aşkı büyüttüğümüz ve bu kitaba daha çok bağladığınız için sizlere minnettarım.

Kısa bir aradan sonra tekrar bir sayfada toplanmış bulunmaktayız... Nasılsınız bakayım? Neler oldu yokluğumuzda?

Acılar insanları değiştirir, eğer bir insanı değiştirmek istemiyorsanız onu kırmayın.
Paulo Coelho

 Paulo Coelho

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

"Güç artık ondaydı; farkında olmadan içinde kocaman bir yanardağa çevirdiği o güç artık onun bedenindeydi

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

"Güç artık ondaydı; farkında olmadan içinde kocaman bir yanardağa çevirdiği o güç artık onun bedenindeydi."

Peki kimin bedenindeydi o güç?


 

Bakışlarımı karşımdaki adama diktim ve işaret ile orta parmağımı öne doğru salladım, şimdi der gibi. Aramızdaki ana yola ve gecenin şafağına rağmen hareketimi kolaylıkla görmüştü. Kafasını beni onaylar şekilde salladı ve yaklaşan kamyonetin bizden biraz uzaklaşmasını bekledikten sonra arka iki lastiğine nişan alıp patlattı. Öne doğru dengesizce sürüklenen kamyonetle birlikte ikimiz de bir ağacın arkasına geçmiştik. Ormandaki hayvanların sesleri birbirine girmiş gecenin şafağına meydan okuyordu. Kamyonetten çıkan üç kişi kapıların arkasına geçip nerede olduğumuzu belirlemeye çalışıyorlardı. Sanki yolun karşısındaki ağaca benim gibi yaslanmış adamla sözleşmiş gibi aynı anda ateş etmeye başlamıştık.

GEÇMİŞİN İZİ Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin