GEÇMİŞİN İZİ

99. Bölüm: BİLİYORDU

                                         🤍
N. D.

"Sakin olsana," dedim, gülerek. "Olsun o kadar, o vurulunca sen günlerce dibinden ayrılmadın."

"Tabii ki ayrılmayacağım... Ama o da benim yanımdan ayrılmadı Nora... Bana çok güzel bakıyor, yüzü anneme benziyor ve bana her baktığında ben çok pis heyecanlanıyorum!" Heyecandan içi içine sığmıyordu.

"Aman, meymenetsiz o adam." Dedim, dudağımı memnuniyetsizce büzerek. "Bak ne güzel, sen ona benzememişsin."

Anna hızla güldü. "Altay'ı kıskanıyorsun Nora! Bence ben abime çok benziyorum!"

Çok fazla bağırıyordu ve sanırım hastane onun heyecanıyla sarsılıyordu şu an. "Anna," dedim, ciddiyetle. Ona baktığımda hızla elini ağzına götürmüştü. "Sanırım tüm hastaneyi inlettin tatlım. Emir de hastanede ya."

"Odaya girerken yoktu etrafta," hızla kapıya doğru büyük adımlarla gidip baktı ve sonra sesli bir nefes bıraktı. "Aklım çıktı bir an!"

"Senin mi benim mi?" Dedim, sitemle.

Gülüp omuz silkti ve yanıma yaklaştı, yatağa oturdu. Gözlerindeki kızarıklık ve göz altı torbaları içimi burkuyordu. İki hafta boyunca doğru düzgün uyumadığına ve yemek yemediğine emindim... Bana bu kadar bağlı olmasını istemiyordum ama bu benim elimde olan bir şey değildi. Ojelerim yenilenmişti, kazadan önce siyahtı. Bunu Anna'nın yaptığına emindim; ve kırmızı rengi de Emir seçmiştir. Siyahın bana yakışmadığını söylerdi eskiden, artık sürekli siyahtım.

O da hiç iyi görünmüyordu. Yüzündeki yorgunluk kalbimi sızlatıyordu. Zayıflamıştı, saçı başı dağılmıştı. Beter bir haldeydi... İki hafta boyunca perişan olduğuna emindim. Anna çok kötü olduğunu söylüyordu. Hiç başımdan ayrılmıyormuş, Nil kıyafet getiriyormuş ve o da burada değiştiriyormuş. Her saniye uyanmamı umut ederek nefes almasını hissediyordum sanki.

Emir odaya girince Anna'ya kısa bir bakış attı. "Hoş geldin küçük hanım."

Anna ona ters ters baktı. "Sensin küçük hanım."

Emir hafifçe güldü ama yüzü renk atmıştı. Kaşlarım çatılırken bana baktı. "İyi misin?" Dediğimde kafasını sallayıp yatağın yanındaki tekli koltuğa oturdu. Sanırım yorgunluğunu yeni yeni dışarıya atıyordu.

"Gelecekte Emir abi gibi bir koca istiyorum." Anna'nın söylediği şeyle gülmüştüm ama güldüğüm an karnım ağırmıştı. Yüzüm buruşunca ikisi de hızla irkildi.

"Sena, dikkat etsene güzelim biraz."

"Gülüyoruz Allah Allah !" Diye isyan edince nefesini sesli verdi. Anna'ya baktım. "Kocamdan bir tane var ve o da bana düştü bebeğim, üzgünüm."

Bana tedirgin baksa da gülümsemişti. Emir tekrar yerine oturdu. Dirseğini koltuk koluna yaslayıp kirli sakallarını kaşındırdı. "Pislikten kaşınıyorsun değil mi? Git yıkan Allah aşkına ya." Dedim, yüzümü buruşturarak.

"Adam dibinden ayrılmadı Nora!" Dedi Anna, şaşkınca. "Biraz yumuşak olmayı denesene."

"Bir insan nasıl iki hafta yıkanmaz ya?" Dedim, dehşetle. "İki hafta!"