GEÇMİŞİN İZİ

85. Bölüm: SEN HÂLÂ İÇİMDESİN

Herkese selam!

Yeni kitabımın tanıtımı yayında, bakmayı ihmal etmeyin! 🤍

                             *SINIR!*

                   100 oy. 200 yorum.

Sınır aşıldığı günün sonraki günü bölüm gelecek. İlk sınır koyuşum olduğu için fazla yüklenmedim. Keyifli okumalar:)

"Evet?" Dedim, her zamankinden soğuk sesimle.

"Günaydın Sena hanım," konuşmayınca devam etti. "Boşanma protokolü onaylandı. Üç gün sonra davanız var efendim." Dedi. "Emir beye ben bildireyim mi yoksa siz bildirir misiniz?"

Bakışlarım boşluğa düştü, içimde tarifsiz bir sızıntı oluştu. "Ben hâl ederim." Dedim ve telefonu kapattım. Böyle olacaktı zaten... Daha değişiği olamazdı. Eskiye dönemezdik, dönmemeliydik. En sağlıklısı buydu; ayrılık.

Birkaç dakika içinde evden çıktım. Otele geçtiğimde ortalıkta kimse yoktu. Lenard'ın dairesine çıktım. İçeriye girdiğimde odasından çıkıyordu. Lacivert bir takım, içine beyaz gömlekle giyinmişti. Saatini takarken bana yaklaştı. "Günaydın yok mu?" Dediğinde göz devirdim.

"Bu gece düşmanımız ile yemek yiyeceğim ve sen ergen bir çocuk gibi benimle dalga geçiyorsun." Dedim.

"Çocuk değilim ama yaşlı da değilim yeğenim." Dedi, tek kaşını kaldırarak.

Onu süzdüm ve kafamı salladım. "Kasların seni dinç tutuyor genç dayı."

Güldü. Kendime viski doldurup tekli koltuğa oturdum. O da karşıma oturdu. "Amacını biliyorum Nora. O adam oğluyla bu kez düşman olarak aynı masaya oturduğunda gözlerindeki perdelemeye çalıştığı duyguyu okumak istiyorsun. Her ikisinin de aslında."

İşaret parmağım ona gelecek şekilde şıklattım. "Aynen öyle. Sen Arun'a güveniyorsun ama ben güvenmiyorum."

"İkisi de duygularını perdelemeyi iyi beceren insanlardır, ama eminim ki senden kaçmaz." Dedi, gururla.

Viskimi içtim. Bir süre sessiz kalıp önümdeki masaya baktım. "Boşanma protokolü onaylandı," dayıma baktım. "Üç gün sonra dava var."

Sesli bir nefes verdi ve kendine sigara yaktı. "Maraz'a söyledin mi?"

Kafamı iki yana salladım. "Sıkıntı çıkarmayacak dayı." Dedim, netlikle. "Bana olan sevgisini ispatlamak için boşanmaya razı oldu."

Gözlerime baktı bir süre. "Onun istemediği kadar sen de istemiyorsun."

"Emin ol istiyorum," dedim, tok sesimle. "Ben salak değilim, bir daha aynı hatayı yapmayacağım."

"Aşk hata değildir yeğenim." Dedi, tebessümle.

"Evet, sizin zamanlarınızdaki aşk hata değildi ama bu zamanda aşk yok. Bunu Demet gözlerimin içine baka baka söylemişti... Haklıydı."

"Demet..." dedi, kederli bir tonlamayla iç çekerek. "Aklı başında yeğenim. Duygularını hep kontrolde tutmayı becerdi."